Podłogi w kuchni: co musisz wiedzieć

Wybór podłogi do kuchni może być zarówno najłatwiejszą, jak i najtrudniejszą decyzją dotyczącą podłogi w dowolnym miejscu w domu. Jest to najłatwiejsze, ponieważ można szybko wykluczyć około połowy typowych materiałów podłogowych jako nieodpowiednich do tego zatłoczonego, brudnego pokoju. Jest to najtrudniejsze, ponieważ żaden inny pokój nie wymaga od podłogi więcej wydajności, trwałości i, dla wielu osób, wyglądu.

Przede wszystkim podłogi w kuchni muszą być wytrzymałe i łatwe do czyszczenia, a jeśli nie lubisz dużo konserwacji, podłoga w kuchni powinna być również wysoce odporna na wilgoć. To prawdopodobnie pozostawia mniej dobrych opcji podłóg, niż moglibyście się domyślić. Nie martw się - zawężenie wyboru jest dobrą rzeczą i pomaga skupić się na innych czynnikach decyzyjnych, takich jak koszt, łatwość instalacji, a nawet ekologiczność.

Najlepszym praktycznym materiałem na podłogi w kuchni są płytki, ceramika szkliwiona lub porcelana. Płytka oferuje największą trwałość i odporność na wilgoć ze wszystkich rodzajów podłóg, a po prostu nie można jej zranić częstym czyszczeniem, czego potrzebują wszystkie kuchnie.

Kolejne najlepsze materiały to luksusowy winyl i arkusz winylu, a następnie płytki winylowe lub linoleum. Wszystkie te są wytrzymałe i łatwe do czyszczenia i konserwacji, ale tylko luksusowe winylowe i arkuszowe winylowe puszki mogą słusznie nazywane są „wodoodpornymi”, ponieważ płytki mają pewną wrażliwość na wilgoć ze względu na ich liczne szwy.

Najgorsza opcja podłogi w kuchni jest łatwa do odgadnięcia: dywan. Wszelkie wycieki są trudne, jeśli nie niemożliwe, do usunięcia z dywanu, a jeśli nie rozlejesz rzeczy w kuchni, prawdopodobnie jesteś na wakacjach. Jedyną wykładziną, która ma jakikolwiek sens w kuchni, są modułowe płytki dywanowe, które można podnieść z podłogi i w razie potrzeby umyć w zlewie lub wannie.

Większość ludzi rozpoznaje wady dywanów w kuchni, ale istnieje inna kategoria podłóg, która powinna dać ci przerwę, mimo że niezliczone źródła ją zalecają. Ta kategoria obejmuje większość rodzajów podłóg przeznaczonych do montażu na „pływającej podłodze”, w szczególności materiały wykonane z rdzeniem z płyty pilśniowej. Dotyczy to wszystkich podłóg laminowanych, a także większości korka, linoleum i winylu w formie zatrzaskowej lub blokującej.

Problem z podłogami wykonanymi do montażu pływającego leży w płycie pilśniowej, która jest używana jako warstwa podstawowa i zazębiające się krawędzie podłogi. Płyty pilśniowe (takie jak HDF i MDF) są bardzo podatne na uszkodzenia spowodowane wilgocią; pęcznieje i ostatecznie kruszy się po zmoczeniu. Podczas gdy górna warstwa podłogi laminowanej (lub korka, winylu itp.) Jest odporna na wilgoć, wszystkie podłogi pływające mają liczne szwy, a szwów tych nie można uszczelnić przed wilgocią bez względu na producentów podłóg roszczenie.

Jeśli woda może siedzieć na podłodze, niezależnie od tego, czy pochodzi z odstawionego wiadra na mop, jest nieszczelna drzwi zmywarki lub błędna kostka lodu, która się stopiła, może wsiąkać w szew i uszkadzać podłogę na stałe. Uszkodzonej płyty pilśniowej nie można naprawić.

Płytka jest niekwestionowanym królem podłóg kuchennych głównie ze względu na swoją trwałość. Jest tak blisko, jak podłoga staje się kuloodporna. Nie może być uszkodzony przez wodę ani praktycznie żaden środek czyszczący, a ponadto jest bardzo odporny na plamy. Naprawdę nie można zabrudzić szkliwionych płytek ceramicznych lub porcelanowych, a nawet przerażające linie zaprawy między płytkami są ogólnie odporne na plamy, jeśli są odpowiednio uszczelnione. Jeśli nie, zaprawa zabrudzi się jak szalona, ​​ponieważ jest to zasadniczo zestalony piasek.

Jednak nie wszystkie płytki są równie trwałe i bezproblemowe. Płytka z kamienia naturalnego jest znacznie bardziej skomplikowana i bardziej wymagająca w utrzymaniu niż ceramika i porcelana. Kamień musi być uszczelniony (zarówno kafelek, jak i fuga), aby uzyskać odporność na plamy, a porowaty materiał może zostać uszkodzony przez kwasy i ostre środki czyszczące. Jedynym powodem do rozważenia kamienia zamiast ceramiki lub porcelany jest jego naturalne piękno.

Płytka występuje w pozornie nieskończonej gamie kolorów i stylów, od małych płytek „grosza” po płyty wielkoformatowe, które mogą pokryć kilka metrów kwadratowych za pomocą jednej płytki. Jak zauważył Fundacja Edukacyjna Płytki Ceramiczne, płytka podłogowa powinna być montowana na płycie cementowej (lub podobnym podkładzie pod płytki), co dodaje całej podłodze około 3/8 cala do 5/8 cala grubości. Instalowanie większości rodzajów płytek jest rozsądnym zadaniem dla wielu majsterkowiczów, ale niektóre kamienne płytki, rektyfikowane płytki (z bardzo cienkimi liniami fug) i inne specjalistyczne instalacje płytek najlepiej pozostawić profesjonaliści.

Podstawową wadą płytek jest to, że są twarde pod stopami i jeśli nie ma ciepła w podłodze, w zimie jest zimno. Jeśli upuścisz talerz na podłogę z płytek, płyta najprawdopodobniej pęknie, ponieważ płytka nie daje żadnego efektu. Ta sama twardość może przyczynić się do zmęczenia stóp i nóg, jeśli spędzasz długie godziny w kuchni.

Pod względem ekologiczności dachówka stanowi duży kompromis. Produkcja ceramiki i porcelany jest energochłonna, a kamień musi być wydobywany z ziemi, aw wielu przypadkach transportowany na duże odległości, zanim dotrze do lokalnego dostawcy. Z drugiej strony, podłoga z płytek może trwać pokolenia, więc może nigdy nie wymagać wymiany.

Winyl i linoleum to różne materiały, które mają wiele podobnych właściwości. Oba są odporne na wilgoć, plamy i łatwe do czyszczenia. Są nieco bardziej wygodne pod stopami niż płytki, jak chodzenie po sklejce vs. beton, a zimą nie są aż tak zimno. Instalacja winylu lub linoleum to klasyczny projekt DIY, który można wykonać w ciągu jednego dnia. Być może co najlepsze, te „sprężyste” materiały podłogowe (tak nazwane ze względu na swoją elastyczność) są zabawne przy dekorowaniu, ponieważ występują w szerokiej gamie kolorów i wzorów (zwłaszcza winylowych).

Główne różnice między winylem a linoleum to ich surowce oraz fakt, że winyl występuje w większej liczbie form. Linoleum jest wykonane głównie z naturalnych materiałów, ale jest powszechnie dostępne tylko w płytkach przyklejonych (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych). Możesz również znaleźć deski linoleum, ale są to pływające podłogi, które nie są idealne do kuchni. Winyl jest plastikowy - produkt naftowy - i występuje w postaci płytek, desek i arkuszy.

Jako materiał na podłogi kuchenne, w ostatnich latach nastąpił rozwój winylu wraz z pojawieniem się luksusowych podłóg winylowych lub LVF - w pełni plastikowej podłogi, której woda nie może uszkodzić. LVF obejmuje dwa główne typy: luksusowe deski winylowe i luksusowe płytki winylowe. Oba zostały zaprojektowane z myślą o łatwym montażu bez kleju i łączników. Trudno jest pokonać podłogę kuchenną, która jest wodoodporna, łatwa w utrzymaniu i łatwa w montażu.

Ważne jest, aby pamiętać, że wodoodporne deski winylowe lub płytki nie stanowią wodoodpornej podłogi. Jeśli pozwolisz wodzie osiąść na LVF, wilgoć może przenikać między kawałkami i docierać do podłoża. Ta sama podatność istnieje w przypadku standardowych płytek winylowych i linoleum. Wilgoć, która wnika w szwy płytki, może powodować zwijanie lub podnoszenie krawędzi płytki.

Znacznie rzadziej masz ten problem z arkuszem winylu, który jest dostarczany w rolkach o szerokości 6- i 12 stóp o dowolnej długości. W większości kuchni można przykryć podłogę jednym prześcieradłem i nie ma szwów, które mogłyby wpuścić wodę lub zebrać brud.

Wszystkie rodzaje podłóg winylowych i linoleum są zwykle instalowane na gładkim podłożu, podkładzie ze sklejki lub zatwierdzonym typie starej podłogi (dopuszczalne są najbardziej twarde, płaskie powierzchnie). Materiały LVF są najłatwiejsze do zainstalowania, a następnie płytki odklejane i przyklejane, a następnie płytki klejone. Podłoga z blachy jest nieco trudniejsza, ale jest względnie niezawodna, jeśli poświęcisz czas na stworzenie papierowego szablonu całej podłogi, a następnie użyjesz tego szablonu do oznaczenia podłogi w celu uzyskania precyzyjnych cięć.

Główną wadą winylu jest sam materiał. Podłogi winylowe mogą być wykonane naśladując drewno, płytki, kamień i wiele innych materiałów, ale z bliska nadal wygląda i przypomina plastik. Nie jest również tak trwały jak kafelki i może trwać tylko 10 lub 15 lat (nie pokoleń), ale jest zdecydowanie niewielki w utrzymaniu i nigdy nie musi być uszczelniany, woskowany ani polerowany.

Linoleum oferuje podobne zalety i wady. Nie jest plastikowy, ale nie przypomina też niczego, co można znaleźć w naturze. Głównym powodem stosowania linoleum jest jego ekologiczność. Składa się głównie z oleju lnianego, pyłu drzewnego i korka lub juty i często jest uważany za ulegający biodegradacji. Zanim planujesz wrzucić resztki podłogi do stosu kompostu, pamiętaj, że większość linoleum ma obecnie wierzchnią powłokę z uretanu, syntetycznego uszczelniacza. (Jeśli szukasz wyjaśnienia tego faktu, przekonasz się, że jest on po prostu błyszczący, jak sama podłoga).

Drewno liściaste w kuchni jest przedmiotem wielu dyskusji. To z pewnością popularny wybór, ale czy jest odpowiedni dla twojego zapracowanego domu? To zależy od tego, jak bardzo chcesz posadzić podłogę w kuchni. Chociaż drewno liściaste jest trwałe, wygodne i niezaprzeczalnie piękne, ma pewne istotne wady dla środowiska kuchennego.

Prawdziwe podłogi z twardego drewna obejmują tradycyjne lite drewno liściaste i konstrukcyjne drewno liściaste (w zasadzie sklejka z górną warstwą twardego drewna). Do tej kategorii możesz również zaliczyć bambus. Nie jest to drewno liściaste (to trawa drzewna), ale występuje w tych samych formach i ma wiele takich samych właściwości użytkowych jak podłogi z drewna twardego. Drewno twarde nie obejmuje laminatu. Laminat to materiał pilśniowy pokryty tworzywem sztucznym i nie jest zalecany do kuchni.

Główną wadą twardego drewna w kuchni jest wysoka konserwacja. Płyny rozlane na podłogę należy natychmiast zetrzeć, aby zapobiec uszkodzeniu drewna warstwy litego drewna lub warstw pod górną powierzchnią, które nie są chronione przez twardą podłogę koniec. To samo wykończenie będzie trwać znacznie dłużej i pokaże mniej zadrapań i innych uszkodzeń, jeśli codziennie zamiatasz lub odkurzasz podłogę.

Drewno liściaste jest z pewnością trwałe i może przetrwać pokolenia, ale nie jest idealne do obszarów o dużym natężeniu ruchu, ponieważ zużywa się przy intensywnym użytkowaniu. Jeśli kiedykolwiek jesteś w dobrze używanej kuchni z drewnianą podłogą, spójrz na podłogę wokół zlewu i kuchenki - są szanse, że zobaczysz oczywiste oznaki zużycia. Wykończenie może być matowe lub zużyte, a deski z twardego drewna mogą być bardziej szczelinowane w tych obszarach, co wskazuje na wielokrotne zwilżanie i suszenie na przestrzeni lat. Jedynym rozwiązaniem w przypadku uszkodzeń spowodowanych zużyciem jest szlifowanie i odnawianie twardego drewna. Jest to dobra opcja, której nie ma w przypadku większości innych materiałów podłogowych, ale jest droga i nieuporządkowana, i nie można tego zrobić ze wszystkimi drewnianymi podłogami.

Jeśli chcesz zaakceptować wyższą konserwację twardego drewna, masz kilka opcji instalacji. Lite drewno liściaste należy przybić do gwoździ (lub przykleić do betonu) i sprzedawać w nieukończonych i niedokończonych formach. Niedokończone drewno liściaste jest szlifowane i wykończone po zamontowaniu desek. Zaprojektowane podłogi z twardego drewna zazwyczaj są wstępnie wykończone i mogą być instalowane za pomocą gwoździ (lub kleju), ale niektóre rodzaje mogą być instalowane jako podłoga pływająca, co jest atrakcyjną opcją dla majsterkowiczów. Ponieważ drewno konstrukcyjne wykonane jest z prawdziwych warstw drewna, a nie z płyty pilśniowej, jest bardziej odporne na uszkodzenia spowodowane wilgocią niż inne rodzaje podłóg pływających.

Drewno liściaste jest prawdopodobnie ekologiczną podłogą, ponieważ drewno jest surowcem odnawialnym i nie jest wydobywane ani pompowane z ziemi. Jednak wykończenie większości drewna twardego oparte jest na ropie naftowej, a produkcja podłóg drewnianych wymaga stosunkowo dużych nakładów. Jeśli ekologiczność jest dla Ciebie ważna, wybierz produkt certyfikowany przez Forest Stewardship Council na rzecz zrównoważonego wzrostu i praktyk w zakresie zbiorów.