Cykl życia róży

Róża to byliny, co oznacza, że ​​mogą rosnąć, kwitnąć i sadzić przez wiele lat. Rośliny wieloletnie rosną i kwitną wiosną i latem, a następnie umierają jesienią i zimą i odnawiają się następnej wiosny.

Róża wyrasta z nasion. Przy ciepłej pogodzie i wodzie pęd podnosi się z ziemi, a roślina rośnie. Ciernie pomagają przylgnąć do wszelkich powierzchni wokół niego.

Pojawiają się pąki, które staną się kwiatami. Kwiaty są ośrodkami rozmnażania roślin. Dopóki pączek nie jest wystarczająco rozwinięty do rozmnażania, jest pokryty zielonymi strukturami życia liści zwanymi „płatkami”.

Kiedy działki się otworzą, kwiat się pojawi. Kwiaty mają płatki o jasnych kolorach i słodkich zapachach, które przyciągają owady i zwierzęta, takie jak ptaki, jako zapylacze. Róże produkują również nektar - słodki płynny zapylający zwierzęta, takie jak pokarm.

Kwiaty wytwarzają pyłek - małe ziarna potrzebne do wytworzenia nasion. Worki pyłkowe, zwane „pylnikami”, siedzą na nitkach pośrodku kwiatu. Kiedy żywią się nektarem, pyłek przykleja się do owadów lub zwierząt. Kiedy przechodzą do następnego kwiatu, pyłek wciera się w niego, rozpoczynając zapylanie. Pyłek jest uwięziony przez „piętno” innego kwiatu, lepką powierzchnię na szczycie słupka, w części kwiatu zawierającej zalążek. Rurka zwana „stylem” utrzymuje piętno. Styl prowadzi do jajnika, który zawiera zalążki. Zapłodniona przez pyłki zalążek staje się ziarnem.

Ponieważ kwiat wykonał swoją pracę - rozmnażając roślinę przez zapylenie - zaczyna więdnąć. Jego płatki zaczynają opadać i traci swój zapach.

Wierzch łodygi kwiatu, „pojemnik”, pęcznieje od nasion, które zaczynają w nim rosnąć. Kiedy pojemnik pęcznieje w pełni i zmienia kolor na czerwony, nazywa się go „biodrem róży”. Róża jest zjadana przez małe zwierzęta i ptaki, które przenoszą ją z dala od rośliny. Nasiona wychodzą w odchodach zwierzęcych, czasami lądując na glebie, gdzie rosną w nowe rośliny róży.