Cykl życia dębów

Dęby są majestatyczne, mają silne pnie i rozkładające się gałęzie. Poszczególne drzewa mogą żyć sto lat lub dłużej, znacznie dłużej niż ogrodnik, który je sadzi. Botanicy dzielą dęby na dwie podstawowe grupy: dęby białe i dęby czerwone. Każda grupa ma inny cykl życia, ale obie obejmują kwitnienie, owocowanie, rozsiewanie nasion, kiełkowanie i dojrzewanie.

Kwitnienie jest częścią cyklu życia dębu. Kwiaty na dębach nie są efektowne, a przeciętny obserwator może nawet nie rozpoznać ich jako kwiatów. Wśród innych czynników botanicy dzielą kwiaty na kategorie według ich zapylenia. Niektóre rodzaje kwiatów są zapylane przez owady, podczas gdy inne są zapylane przez wiatr. Dęby mają kwiaty zapylane przez wiatr. Innymi słowy, zamiast owada aktywnie przenoszącego pyłek z męskiego kwiatu na samicę, pyłek po prostu dryfuje w powietrzu. Część z nich wyląduje na żeńskich kwiatach i zapyli je.

Owocem i nasionami dębu jest znany żołądź. Gdy dąb zakwitnie, a wiatr rozproszy pyłek i zapyli żeńskie kwiaty, zaczynają się rozwijać żołędzie.

Dęby z grupy dębu białego mają żołędzie, które dojrzewają i są gotowe do kiełkowania w ciągu jednego sezonu. Biały dąb kwitnie wiosną; żołędzie rozwijają się wiosną i latem, a następnie opadają i są gotowe do kiełkowania jesienią tego samego roku. Żołędzie rozwijające się na drzewie w grupie dębu czerwonego rosną i rozwijają się podobnie jak żołędzie białego dębu, ale nie są dojrzałe i nie są gotowe do kiełkowania aż do zimy i następnego roku.

W przeciwieństwie do nasion drzewa takiego jak klon, żołędzie nie są zwykle porywane przez wiatr. Zamiast tego spadają i lądują blisko drzewa rodzica. Zwierzęta, zwłaszcza wiewiórki, rozpraszają żołędzie. Od czasu do czasu żołądź przeoczony przez hodowcę gryzoni może w ten sposób kiełkować i rosnąć w pewnej odległości od drzewa rodzicielskiego. Warto również zauważyć, że żołędzie wpadające do strumienia lub rzeki mogą być przenoszone na znaczne odległości od drzewa rodzicielskiego.

Biorąc pod uwagę sprzyjające warunki glebowe, żołądź przetrwał wiele potencjalnych szkodliwych czynników - w tym byt zjedzony przez zwierzęta lub zaatakowany przez owady - może zesłać korzeń palowy, wysłać pęd i rozpocząć życie jako młody sadzonka.

Dąb jest organizmem długowiecznym. Jak w przypadku każdej żywej istoty, życie dębu jest czymś w rodzaju hazardu. Nawet po przetrwaniu etapu żołędzi istnieją zagrożenia. Młodą sadzonkę zjadł jeleń, spłonął w ogniu lub został zastrzelony przez ludzi. Jeśli jest szansa, sadzonka dębu wzrośnie przez stadium drzewka, aby stać się małym drzewem i ostatecznie zacznie kwitnąć i produkować własne żołędzie. Jeśli i kiedy tak się stanie, a tylko jeden z tych żołędzi przeżyje i wyrosnie na dojrzałe drzewo, cykl życia dębu będzie zakończony.