Pond Cypress vs. Łysy Cyprys

Zarówno staw, jak i łysy cyprys pochodzą z nizinnej, przybrzeżnej równiny skrajnie południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, zimą liściastych iglastych z pierzastymi, miękkimi igłami. Gdy rosną na żyznych glebach, które są obficie mokre, drzewa rozwijają spiczaste lub zaokrąglone „kolana” lub podobne do korzeni wypukłości z powierzchni gleby. Ogrodnicy z Departamentu Rolnictwa USA w strefach odporności roślin od 5 do 11 mogą z powodzeniem wyhodować oba gatunki drzew.

Pierwotnie taksonomiści zbili wszystkie drzewa cyprysowe, znane jako łyse cyprysy, pochodzące z południowo-wschodniej Ameryki jako Taxodium distichum. Jednak drzewo uważane za cyprys stawowy uznano za odmianę naturalną, odnotowaną jako Taxodium distichum var. imbricatum. Kilku taksonomistów nadal uważa cyprys stawowy za rodzaj łysego cyprysa, podczas gdy dziś większość innych uważa cyprys stawowy za swój własny gatunek, Taxodium ascendens. Flora Ameryki Północnej stwierdza, że ​​nazwa naukowa Taxodium distichum var. nutans został niewłaściwie zastosowany do cyprysu stawowego.

Łysy cyprys pochodzi z dużo szerszego naturalnego zasięgu niż cyprys stawowy. Łysy cyprys rośnie na bagnach i sezonowo zalewanych nizinach wokół rzek i jezior. Jego zasięg rozciąga się na południowy wschód od linii od południowego półwyspu Delmarva na południe do Dothan w Alabamie, a następnie w szerokim odcinku od połączenia rzek Ohio i Mississippi na południe do Dothan i środkowo-wschodniej Teksas. Cyprys stawowy występuje tylko od półwyspu Delmarva do Dothan, a na zachód tylko do rzeki Missisipi i na południowy wschód do oceanu i przez półwysep Floryda.

Zarówno cyprysy łysy, jak i stawowe doceniają wilgotną glebę. Łyse cyprysy znoszą wyżyny, przeciętne warunki ogrodowe, a także sezonowo zalewane gleby na bagnach lub wzdłuż stawów. Łyse cyprysy są drzewami odpornymi na suszę. Według US Forest Service, łyse cyprysy najlepiej rosną na żyznych glebach o pH innym niż poniżej 5,5. I odwrotnie, cyprysy stawowe utrzymują się tylko w wilgotnych i mokrych glebach, które nie są sezonowe zalany Tolerują umiarkowane susze w ogrodach. Stawy cyprysowe również słabo rosną w glebach o pH powyżej 6,8. Drzewa te mają tendencję do prosperowania na mniej żyznych glebach piaszczystych w porównaniu z łysymi cyprysami.

Niezwykle trudno jest odróżnić łysego cyprysa od cyprysów stawowych. Zazwyczaj łyse cyprysy potencjalnie osiągają 70 do 130 stóp wysokości i 20 do 30 stóp szerokości. Sylwetka drzewa jest zaokrąglonym owalnym pionem o szerszej podstawie. Drzewa cyprysowe mają tendencję do dojrzewania od 40 do 80 stóp wysokości i nie więcej niż 20 stóp szerokości. Cyprysy stawowe często są węższe i zwężają się, ale nie zawsze. Kolana korzeniowe łysych cyprysów są znacznie bardziej spiczaste niż jakiekolwiek inne, które mogą wystąpić na cyprysach stawowych. Górne gałęzie cyprysów stawowych są bardziej nachylone do góry niż bardziej poziomo rozgałęzione łyse cyprysy. Na koniec, wspólną cechą używaną do rozróżnienia dwóch gatunków jest to, że igły cyprysów stawowych są bardziej podobne do łuski i leżą bardziej płasko lub pod kątem w kierunku żyły środkowej. Niestety, ta funkcja igły nie zawsze jest oczywista, więc cyprys stawowy początkowo jest identyfikowany jako łysy cyprys.