Kamienie, które pochłaniają wodę

Kamienny dom powinien być wodoodporny - w teorii. Ale to zależy od rodzaju kamienia użytego w budynku. Porowatość kamienia zależy od stosunku porów do całkowitej objętości. Podczas gdy granit jest wyjątkowo gęsty i pochłania bardzo mało wody, pumeks, piaskowiec i wapień pochłaniają znaczne ilości mokrych rzeczy. Kiedy Ty lub Twój budowniczy wcielasz kamień do domu i wokół niego, musisz wziąć pod uwagę porowatość kamiennych podłóg, blatów, ścian i materiałów dachowych.

Kiedy magma wybucha z wulkanu, jego gazy rozrywają materiał do konsystencji podobnej do piany. Szybko chłodząca lawa tworzy lekką, wypełnioną powietrzem skałę zwaną pumeksem. Pumeks jest najbardziej chłonną znaną skałą o porowatości 50% lub większej; niektóre rodzaje pumeksu unoszą się na wodzie, dopóki skała nie wchłonie wystarczającej ilości wody, by w końcu zatonąć. Pumeks, zwany także skałą lawową, służy do produkcji lekkich bloków betonowych do budowy i do ogrodu jako przykrycie ziemi. Można go również stosować w ogrodnictwie hydroponicznym jako podłoże ze względu na jego przepuszczalność i zdolność do wchłaniania roztworu nawozu. Pumeks utrzymuje wilgotne, bogate w składniki odżywcze środowisko dla delikatnych korzeni roślin.

Skały osadowe, takie jak piaskowiec i wapień dolomitowy, są również kamieniami chłonnymi o porowatości odpowiednio do 30 i 20 procent. Piaskowiec i wapień znajdują zastosowanie w domu i ogrodzie jako posadzki kamienne, kostka brukowa do tarasów i chodników oraz jako chłonne podstawki do ochrony mebli. Historycznie znaczące budynki, w tym Empire State Building i wnętrze Lincoln Memorial, wykonane są z wapiennych bloków. Podczas gdy piaskowiec i wapień są stosunkowo miękkie i łatwe w obróbce, są również łatwo plamione i niszczone przez warunki pogodowe.

Składający się z mułu i gliny w cienkich warstwach osadowych stosunek łupków ilastych do całkowitej objętości zmienia się nawet o 10 procent. Łupek jest kruszony na proszek i mieszany z wodą, stając się miękką gliną. Wysuszona i wypalona glina jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach, w tym w cegłach, płytkach i ceramice. Sproszkowany łupek ilasty jest również podgrzewany i mieszany ze zmielonym wapieniem w celu wytworzenia cementu.

Kiedy łupek ilasty, skała osadowa, jest wystawiona na działanie ciepła i ciśnienia, przekształca się w skałę metamorficzną: łupek. Jest twardszy i mniej porowaty, z porowatością maksymalnie 5 procent. Łupek łatwo dzieli się na cienkie warstwy, a po umieszczeniu pod kątem woda spływa z jego powierzchni. Dlatego gonty łupkowe zapewniają tradycyjne i trwałe pokrycie dachu, które można utrzymać przez wiele dziesięcioleci, a nawet stuleci. Możesz również użyć łupka do trwałej podłogi wewnętrznej i kostki brukowej. W przeszłości dzieci w wieku szkolnym używały małych kawałków tabliczki do pisania lekcji.

Podczas gdy cały kamień pochłania wodę, niektóre powierzchnie są naprawdę twarde jak skała. Granit stosowany do blatów, kominków, podłóg i ścian ma ocenę 7 według skali twardości Moha i ma tylko 1 procent porowatości. Granit powstał jako lawa wulkanu, która powoli schładzała się i krystalizowała w kwarc, skalenie i różne minerały, które tworzą gęsty kamień. Po pocięciu na płyty lub płytki i wypolerowaniu kryształy kwarcu zapewniają błyszczącą powierzchnię odpowiednią do użytku wewnątrz i na zewnątrz. Podczas gdy granit absorbuje bardzo mało wody, może plamić, jeśli oleje pozostaną na jego powierzchni przez długi czas.