Najlepszy rodzaj koniczyny do sadzenia w cieniu

Większość gatunków koniczyny woli ekspozycję w pełnym słońcu, co oznacza co najmniej sześć do ośmiu godzin bezpośredniego światła słonecznego każdego dnia. Zazwyczaj tolerują częściowo zacieniony cień przy zaledwie czterech godzinach bezpośredniego światła słonecznego. Istnieje jednak jeden gatunek koniczyny, który wyróżnia się większą odpornością na cień niż inne, co czyni go najlepszym wyborem dla zacienionych miejsc.

Koniczyna podziemna jest nie tylko najbardziej odporną na cień koniczyną; jest to roślina najbardziej tolerancyjna w cieniu. Jest to roczna koniczyna, ale bardzo skutecznie sama się wysiewa. Kwiaty zapylają się w kierunku ziemi po zapyleniu. Nasiona powstają na kwiatku po jego zgięciu do ziemi, co powoduje tworzenie nasion bezpośrednio na lub w glebie, stąd nazwa podziemna.

Koniczyna podziemna lub subklover nie nadaje się do cięcia w celu produkcji siana. Rośliny mogą rosnąć do dojrzałej wysokości 1 stopy, ale generalnie rosną tylko między 6 a 8 cali wysokości. Jest to jednak dobra koniczyna pastwiskowa i ma wysoką tolerancję na bliski wypas. Kupuj tylko kwalifikowane nasiona podczas sadzenia tej koniczyny na pastwisku. Podziemne gatunki koniczyny mogą mieć wysoki poziom fitoestrogenów, co może powodować problemy z rozrodem. Certyfikowane nasiona zawierają nasiona nowszych odmian, które mają bezpieczny poziom fitoestrogenów.

Istnieją pewne różnice w tolerancjach pH gleby między podziemnymi odmianami koniczyny, ale ogólnie wolą one pH lekko kwaśne do obojętnego między 6,0 a 7,0. Należy to wziąć pod uwagę przed zakupem koniczyny nasionko. Klara i Koala są najlepszymi odmianami dla gleby alkalicznej o pH 7,2 lub wyższym. Mt. Odmiany Barker i Karridale preferują bardziej kwaśną glebę. Subclover będzie rosnąć w glebie piaszczystej, gliniastej i gliniastej, chociaż większość odmian preferuje glebę, która dobrze drenuje. Odmiany Meteora i Trikkala są najlepsze na mokrych glebach o słabych możliwościach drenażowych.

Przy wyborze odmiany subkloverowej należy również wziąć pod uwagę średnie wiosenne opady. Odmiany wczesne i w połowie sezonu są najlepsze na obszarach, gdzie opady są wysokie wczesną i środkową wiosną. Odmiany późne najlepiej rosną na obszarach, które późną wiosną otrzymują duże opady. Czynnikiem decydującym powinno być również całkowite średnie roczne opady. Geraldton to odmiana wczesnego sezonu, która wymaga minimum 10 cali rocznych opadów, aby skutecznie rosnąć. Woogenellup to odmiana w połowie sezonu, która wymaga 20 cali deszczu, podczas gdy Mt. Barker, kolejna odmiana w połowie sezonu, wymaga 25 cali opadów rocznie. Tallarook to odmiana późna, która wymaga 35 cali rocznych opadów.