Definicja powierzchni podłogi konstrukcyjnej

Powierzchnia podłogi konstrukcyjnej służy do pomiaru i oszacowania kosztów związanych z budową budynku. Powierzchnia podłogi budynku jest ważna nie tylko dla kontroli kosztów, ale również dla projektowanie standardowych opraw i innych właściwości fizycznych spotykanych w większości budynków mieszkalnych i komercyjnych Struktury. Znajomość wielkości i układu projektów budowlanych z wyprzedzeniem może również pomóc budowniczym ocenić zapotrzebowanie na energię i poprawić efektywność energetyczną budynku.

Publikacja Washington State University „Building Area Measurement” stwierdza, że ​​posadzkę lub powierzchnię budynku można podzielić na różne kategorie. Powierzchnia brutto, która jest całkowitą powierzchnią podłogi budynku, sumuje wszystkie obszary dla wszystkich podłóg budynków. Obejmuje to powierzchnię i grubość ścian zewnętrznych, wykopane obszary piwnic oraz balkony wewnętrzne i zewnętrzne. Powierzchnia brutto składa się z powierzchni użytkowej netto i powierzchni strukturalnej. Użyteczne stopy kwadratowe odnoszą się konkretnie do podłóg używanych przez mieszkańców lub sprzęt. Strukturalne stopy kwadratowe mierzą całkowitą powierzchnię podłogi przeznaczoną do użytku przez osoby niebędące mieszkańcami. Przykładami strukturalnej powierzchni podłogi są ściany zewnętrzne, ściany przeciwpożarowe, stałe przegrody oraz obszary na strychach i piwnicach.

Lokalne przepisy dotyczące strefowania różnią się w zależności od gminy i mogą wykluczać niektóre elementy budynku w obliczeniach powierzchni zabudowy. Na przykład miasto Stonington Connecticut nie obejmuje obszarów, w tym grodzi windy i schodów, dodatkowe zbiorniki na wodę i wieże chłodnicze, tarasy, schody zewnętrzne i otwarte dachy z konstrukcji plany pięter. Z drugiej strony podłogi piwnicy i poddasza (bez względu na to, czy zostały ułożone); balkony wewnętrzne i antresole; a dachy garażowe są uwzględniane w pomiarach całkowitej stopy brutto powierzchni konstrukcyjnej.

Konstruktorzy dzielą projekty budowlane na różne elementy konstrukcyjne lub elementy, które można przefiltrować do analizy kosztów. Na przykład powierzchnia podłogi konstrukcyjnej może zostać rozbita na konstrukcję, fundamenty i ściany osłonowe. Elementy te są dalej podzielone na podelementy, takie jak piwnice, płyty parterowe, ramy i dachy. Ponadto reguły pomiaru kategoryzują elementy do obliczania powierzchni podłogi i szacowania kosztów. Opłaty za konsultacje, meble, wyposażenie i inne koszty niestrukturalne są również uwzględnione w modelu kosztów projektów budowlanych.

Narzędzia, takie jak rzuty kondygnacji, są bardzo przydatne do ustalenia powierzchni podłogi w budownictwie. Pomiar „poza planem” wymaga użycia zarówno planów pięter narysowanych w skali, jak i rysunków architektonicznych. Ponadto Międzynarodowe Stowarzyszenie Właścicieli i Menedżerów Budynków (BOMA) International zapewnia trzy różne standardy pomiarowe i metodologie obliczania wielkości powierzchni komercyjnych, takich jak zakupy centra. Obejmują one powierzchnię brutto na budowę, powierzchnię zewnętrzną brutto oraz powierzchnię najmu brutto (patrz Zasoby).