Wpływ nawozu amonowego wodorotlenku wapnia na glebę

Stosowanie niektórych rodzajów nawozów do roślin spożywczych powoli pogarsza stan gleby. Odpowiedzi udziela wodorotlenek wapnia dodawany do standardowych nawozów amonowych, ale rząd USA zdecydował, że jego negatywne skutki uboczne przewyższają potencjalne korzyści.

Nawozy zawierające amon są wykorzystywane komercyjnie do dostarczania roślinom azotanu, ważnego źródła azotu dla roślin. Amon reaguje z wodą tworząc azotan, ale reakcja lekko zakwasza glebę.

Zbyt kwaśna gleba stwarza dwa różne problemy dla upraw. Po pierwsze, zmniejsza się ilość niezbędnych minerałów w glebie, takich jak potas i wapń. Po drugie, poziom glinu i manganu wzrasta do potencjalnie toksycznych poziomów poniżej pH około 5,5.

Wodorotlenek wapnia, który jest wytwarzany przez dodanie wody do tlenku wapnia, rozwiązuje problem związany z nawozem amonowym. Reaguje w wodzie, uwalniając jony wapnia i jony wodorotlenkowe, które podnoszą pH gleby.

Wodorotlenek wapnia jest toksyczny dla ludzi; może wdychać chemicznie oparzenia skóry i może uszkodzić układ oddechowy. Ponadto National Organic Standards Board stwierdza, że ​​istnieją bezpieczniejsze alternatywy, takie jak wapień i gips. Dlatego stosowanie wodorotlenku wapnia w uprawach spożywczych w USA jest nielegalne.

W latach 2005–2008 Hawaje deklarowały, że wodorotlenek wapnia może być stosowany jako pestycyd kontaktowy przeciwko żabom coqui i szklarniowym. Nawet w tym czasie stosowanie do upraw spożywczych nie było dozwolone.