Historia domów w stylu hiszpańskim

Kiedy używa się terminu „domy w stylu hiszpańskim”, zwykle odnosi się to do hiszpańskich domów kolonialnych, które zostały zbudowane przez hiszpańskich kolonizatorów w Stanach Zjednoczonych. Te domy są powszechne na południowym zachodzie, w tym w Kalifornii i na Florydzie.

Domy te zostały zbudowane od 1600 roku aż do połowy 1800 roku, a ich styl jest dziś naśladowany. Wszystkie domy w stylu hiszpańskim mają podobną architekturę, są wykonane z lokalnych materiałów i mają niewielkie rozmiary okna i zdobią ozdobne łuki i klasyczne drewniane belki dachowe, którymi jest większość ludzi znajomy.

Hiszpański styl domu jest nadal popularny w Stanach Zjednoczonych, chociaż jest szczególnie popularny w cieplejszym klimacie. Te hiszpańskie domy odrodzenia są łatwo rozpoznawalne ze względu na ich grube ściany, biały stiuk i cegła z cegieł. Prawdziwe hiszpańskie domy kolonialne nie mają szklanych okien. Początkowo polegali na małych otworach w ścianach na światło i powietrze, które byłyby zasłonięte drewnianymi okiennicami podczas zimna lub podczas burz.

Domy w stylu hiszpańskim, w szczególności hiszpańskie domy kolonialne, są wykonane z rodzimych materiałów. Oznacza to, że tradycyjna ściana adobe jest niezwykle powszechna w Arizonie, ale przekonasz się, że ściany skalne Coquina są bardziej obfite na Florydzie. Najważniejszą rzeczą do odnotowania jest to, że te domy postępuj zgodnie z tym samym podstawowym stylem budowy i używaj materiałów pochodzących z regionu w którym budowany jest dom.

Inną bardzo częstą cechą hiszpańskich domów kolonialnych jest stosowanie grubych, stiukowych ścian. Dzięki temu dom jest tak wygodny, jak to możliwe w ciągu dnia i nocy. Grube ściany pochłaniają ciepło w ciągu dnia, a ciepło to ucieka do domu w nocy. Podobnie chłodne nocne powietrze zapewnia izolację od ciepła w ciągu dnia.

Hiszpańskie domy kolonialne mają zwykle małe okna. Niektóre z tych okien nie mają szkła i zamiast tego używają krat z kutego żelaza, aby zapewnić bezpieczeństwo i umożliwić swobodny ruch bryzy w domu. Te okna są tradycyjnie zamknięte drewniane okiennice które są zamontowane w domu. Okiennice te mają chronić dom przed złymi warunkami pogodowymi i sztormami i nie są dekorowane, chyba że są głównymi oknami.

W rzeczywistości ozdoby są rzadkie w hiszpańskich domach kolonialnych. Te jednopiętrowe domy zazwyczaj mają skomplikowane łuki, korytarze wewnętrzne i wejścia. Nie oznacza to, że wystrój nigdy nie był obecny w hiszpańskich domach kolonialnych. Bardziej zamożne rodziny miały szczegółowy mur z komina, misterne kafelki i szczegółowe wykończenia okien.

Kolejną oczywistą cechą tych domów jest drewniane belki podporowe. Belki te mogą wystawać na dowolną ścianę zewnętrzną, nadając jej charakterystyczny hiszpański wygląd willi. Droższe domy korzystają również z wewnętrznych dziedzińców, które tradycyjnie były używane do gotowania, gdy w pomieszczeniu było za gorąco.

Mówiąc najprościej, architektura odrodzenia jest praktyką naśladowania dawnych stylów architektonicznych. Jeśli dom nie został zbudowany w okresie od 1600 do połowy 1800, to nie jest to prawdziwy hiszpański dom kolonialny. Nowsze wersje, które emulują ten konkretny styl architektoniczny, są znane jako domy przebudzenia. W wielu projektach na południowym zachodzie i Florydzie zobaczysz hiszpańskie domy odrodzenia.

Domy śródziemnomorskie różnią się od hiszpańskich domów kolonialnych na kilka sposobów. Po pierwsze, mają one zazwyczaj otwarte plany pięter i duże okna zewnętrzne. Domy śródziemnomorskie są również większe niż hiszpańskie domy kolonialne, niektóre mają dwa lub więcej pięter.

Chociaż różnią się one w ten sposób, domy w stylu śródziemnomorskim mają również wiele elementów inspirowanych hiszpańską estetyką kolonialną. Na przykład często mają skomplikowane łuki, werandy i ściany stiukowe z niskimi dachami.