Podstawy instalacji sanitarnych: przewodnik dla właścicieli domów

Każdy uważa hydraulikę toalet za coś oczywistego, ale nowoczesna toaleta to technologiczny cud. Historia nowoczesnej toalety sięga średniowiecza, ale nawet po tym, jak Thomas Brightfield wynalazł pierwszą w Londynie w 1449 r. Dodatkowa historia relacjonuje, że przyjęło się to dopiero znacznie później z powodu braku instalacji wodno-kanalizacyjnych, które mogłyby poradzić sobie z odpadami. Spłukiwane toalety mogły nawet pogorszyć sytuację, przyczyniając się do wyrzucania odpadów do Tamizy, co doprowadziło do „Wielkiego smrodu” w 1858 roku.

Popularne błędne przekonanie głosi, że to Anglik Thomas Crapper wynalazł toaletę, ale się nie urodził aż do 400 lat po Brightfield, a „bzdury” było slangowym określeniem ubikacji już wcześniej że. To, co zrobił Crapper, to wynalezienie mechanizmu spłukiwania kranu, który był najczęściej używanym do niedawna. Dzisiejsze toalety działają równie dobrze, ponieważ postęp w technologii oczyszczania ścieków powoduje powstawanie odpadów gdzieś iść i ponieważ stale ewoluująca konstrukcja toalet wytwarza coraz bardziej wydajne i higieniczne modele.

Odpływ toalety rozpoczyna się na podłodze tuż pod muszlą klozetową za pomocą łącznika zwanego kołnierzem toalety. Jest to żeliwny lub plastikowy pierścień z dołączoną rurą spustową, który służy dwóm celom. Jednym z nich jest przytwierdzenie toalety do podłogi, tak aby kołnierz był przykręcony do podłoża i miał otwory na śruby mocujące toaletę. Drugim jest zapewnienie szczelnego przejścia z toalety do odpływu, które zwykle uszczelnia się, kładąc na nim pierścień woskowy lub grubą gumową uszczelkę podczas montażu toalety.

Rury odpływowe z toalet mogą mieć średnicę 3 lub 4 cale. Czterocalowa rura radzi sobie z większym przepływem wody i łatwiej się zatyka, więc jest lepszym wyborem dla linii odpływowej, która służy wiele toalet, ale hydraulik instalujący pojedynczą toaletę, która jest podłączona bezpośrednio do głównego odpływu w domu, zwykle zużywa 3 cale rura. Wypływ z toalety musi chwilowo wypełniać rurę, aby wytworzyć ssanie niezbędne do opróżnienia miski, co dzieje się łatwiej w przypadku rury 3-calowej.

Instalując linię odpływową z toalety, zawsze należy przewidzieć kolanko tuż pod kołnierzem, i to najłatwiej Sposobem na to jest zainstalowanie kolanka szafy, czyli kolanka 90 stopni, które mocuje się do rury kołnierzowej. Jest to kolejny sposób na chwilowe spowolnienie przepływu wody, aby umożliwić rozwój ssania. Następnie przewód odpływowy rozciąga się poziomo na pewną odległość przy minimalnym nachyleniu 1/4 cala na stopę w kierunku głównego odpływu, po czym spada pionowo.

Przepisy dotyczące instalacji wodociągowych wymagają, aby każdy odpływ miał pułapkę P, która utrzymuje kałużę wody w odwróconej rurze w kształcie litery P, która blokuje przedostawanie się gazów kanalizacyjnych i przerażających pełzających do domu. Każda pułapka musi być podłączona do systemu wentylacyjnego wychodzącego na zewnątrz budynku, zwykle przez dach. Pułapka P do toalety znajduje się wewnątrz toalety, tuż za muszlą klozetową. Punkt, w którym miska styka się z kołnierzem, jest wylotem syfonu, a niektóre przepisy wymagają, aby odpowietrznik znajdował się w minimalnej odległości od tego wylotu.

W szczególności ujednolicony kodeks hydrauliczny (UPC) - który jest używany w przybrzeżnych stanach zachodnich, Północne stany na zachód od Michigan i kilka innych - wyznaczają granicę 6 stóp między pułapką a otworem wentylacyjnym otwarcie. Międzynarodowy kodeks hydrauliczny (IPC), który jest używany w innych stanach, nie ma ograniczeń dotyczących odległości, ale lokalne przepisy mogą tak, dlatego zawsze należy to sprawdzić. Te dwa kody różnią się również rozmiarem odpowietrznika. UPC wymaga, aby rura odpowietrzająca miała 2 cale średnicy, podczas gdy IPC wymaga, aby była to połowa średnicy rury spustowej, więc IPC dopuszcza 1 1/2 cala odpowietrznika dla 3-calowej rury spustowej.

Odpowietrzanie jest wymagane, ponieważ umożliwia dopływ powietrza do rur w celu utrzymania przepływu wody. Zatkany otwór wentylacyjny jest źródłem wielu problemów z toaletą, w tym częstych zatykania się, powolnego spłukiwania, bulgotania i nieprzyjemnych zapachów. Jeśli tak się dzieje w Twojej toalecie, dobrze jest poprosić hydraulika, aby sprawdził i wyczyścił otwory wentylacyjne.

W przeciwieństwie do systemu odpływowego, doprowadzenie wody do toalety jest dość nieskomplikowane. Składa się z 1/2-calowej rury zasilającej, zwykle miedzianej, doprowadzającej zimną wodę z wodociągu lub odgałęzienia 3/4 cala znajdującego się gdzieś w domu. Rura wystaje ze ściany tuż pod zbiornikiem toalety, a przed zainstalowaniem toalety przylutujesz odcięcie do niego lub, jeśli nie lubisz lutowania, podłączasz jeden za pomocą złączki zaciskowej, którą możesz dokręcić za pomocą klucz. Większość zaworów odcinających w toaletach ma wylot z gwintem zewnętrznym 3/8 cala, do którego przykręca się elastyczny wąż, który łączy do zbiornika toalety, a większość standardowych węży elastycznych do wykonywania połączeń toalet ma pasujące złącze 3/8 cala to.

Jeśli chcesz zainstalować deskę sedesową w stylu japońskim z bidetem, który rozpyla ciepłą wodę, musisz zainstalować drugą linię zasilającą, która łączy się z podgrzewaczem wody. Miałby własny zawór odcinający i łączyłby się z instalowanym urządzeniem drugim elastycznym wężem.

Ponieważ jest używany rzadko, zawór odcinający toalety może utknąć w wyniku korozji, uniemożliwiając jego wyłączenie, gdy trzeba naprawić toaletę. Aby tego uniknąć, dobrym pomysłem jest włączanie i wyłączanie go co kilka miesięcy, a jeśli trudno będzie Ci się obracać, spryskaj go smarem, aby rozpuścić korozję.

Gdy zdejmiesz pokrywę ze zbiornika toalety, zobaczysz zawór napełniania tuż nad punktem podłączenia dopływu wody. Do czasu, gdy około 1992 roku zaczęto używać toalet o niskim zużyciu wody, większość toalet miała zawory napełniające przypominające zawory kulowe typu wymyślonego przez Crappera, które mają długie metalowe armatury, na końcu których znajduje się wypełniony powietrzem plastik piłka. Współczesne zawory napełniające mają miseczkę, która przesuwa się w górę iw dół rury zaworu, która ma na celu zapobieganie zasysaniu wody ze zbiornika z powrotem do źródła wody. Te zawory są łatwiejsze do wyregulowania i nie przeszkadzają tak jak stare zawory kulowe.

Oryginalny zawór spłukujący, który jest nadal szeroko stosowany, składa się z klapy toalety połączonej z łańcuchem, który z kolei jest połączony z uchwytem do spłukiwania. Niektóre współczesne zawory spłukujące wykorzystują kanister, który jest również aktywowany łańcuchem i który uszczelnia się na dnie zbiornika zamiast na górze otworu syfonu. Inne toalety oszczędzające wodę mają zbiorniki pełne wody pod ciśnieniem, która zostaje wtłoczona do otworu syfonu po naciśnięciu przycisku spłukiwania.

Każda łazienka powinna mieć popychacz do toalety w kształcie dzwonu lub mieszka. To pierwsze narzędzie, po które warto sięgnąć, gdy toaleta się zatka. Większość zatorów usunie, jeśli napełnisz ją wodą, trzymając ją pod kątem pod wodą przed zanurzeniem. Kiedy zanurzanie nie działa, następną opcją jest ślimak do toalety, a jeśli to nie zadziała, może być konieczne otwarcie zaworu czyszczącego na rurze odpływowej i stamtąd udrożnienie rury.

Toaleta działająca to taka, która się nie wyłącza, a dzieje się tak zwykle dlatego, że klapa lub pojemnik toalety są zużyte i należy je wymienić. Może to również wynikać z tego, że mechanizm pływaka jest ustawiony zbyt wysoko i należy go obniżyć. Wycieki powodują wzrost rachunków za wodę, więc należy się nimi szybko zająć.

Wycieki z dna toalety są poważniejsze i zwykle występują, ponieważ pierścień woskowy uszczelniający toaletę do kołnierza jest zużyty. Musisz zdjąć toaletę, aby ją wymienić. Jeśli toaleta przecieka od dłuższego czasu, podłoga pod nią może być gąbczasta, a jeśli tak, należy ją naprawić. W przeciwnym razie toaleta nie będzie stabilna i prawdopodobnie znowu będzie przeciekać.