Rodzaje źdźbeł trawy

Określenie rodzaju trawy na trawniku pomaga prawidłowo kosić, nawozić i podlewać. Ostrza liściowe stanowią najbardziej widoczną wskazówkę dla dokładnej identyfikacji, chociaż do dokładnej kontroli możesz potrzebować szkła powiększającego. Źdźbła trawy wystrzeliwują z rurkowych osłon w pobliżu korony rośliny, która wyłania się z kłączy korzeni lub stolonów. Identyfikując typ źdźbła trawy, wybierz kilka próbek dojrzałych źdźbeł trawy do badań.

Główne blaszki liściowe wyłaniają się z węższej pochwy, która znajduje się tuż nad poziomem gleby. Podczas sprawdzania rozmiaru ostrza upewnij się, że widzisz rzeczywisty liść, a nie osłonę podstawy. Rozmiar liści waha się od wąskiego i cienkiego do dużego i płaskiego, w zależności od gatunku. Trawa bermudzka w sezonie ciepłym (Cynodon dactylon), odporna w strefach odporności roślin USA od 7 do 10 Departamentu Rolnictwa, ma cienkie ostrza o szerokości 1/8 cala. Życica wieloletnia (Lolium perenne), również odporna w strefach USDA od 7 do 10, wytwarza znacznie węższe blaszki liściowe, zwykle o szerokości nie większej niż 1/16 cala.

Kształt liścia stanowi kolejną cechę identyfikującą, chociaż pewne aberracje kształtu mogą wystąpić w całym trawniku. Sprawdź kilka listków liści, aby sprawdzić najbardziej spójny kształt. Większość odmian traw ma różne typy płaskich listków. Na przykład, ostrza życicy mają środkowy odcinek biegnący po środku każdego liścia, co sprawia, że ​​liść jest lekko wygięty wygląd, podczas gdy wysokie liście kostrzewy (Festuca arundinacea), odporne w strefach USDA od 4 do 7, są bardziej płaskie bez żyłka. Liście mogą wychodzić z pochwy lekko zwiniętej, więc spłaszcz liść przed zbadaniem jego kształtu, abyś mógł lepiej zlokalizować środkowe odcinki, jeśli są obecne.

Różnorodne czynniki mogą zmienić teksturę źdźbła trawy. Kostrzewa wysoka ma haczykowate włosy wzdłuż powierzchni liścia, które można zarówno zobaczyć, jak i poczuć. Ma również pionowe uniesione żyły biegnące po całej powierzchni liścia. Życica wieloletnia ma kilka wypukłych żeber biegnących wzdłuż pionowej długości źdźbła trawy na przedniej powierzchni, ale tylna powierzchnia jest gładka i prawie błyszcząca. Zoysiagrass (Zoysia japonica), wytrzymały w strefach USDA od 5 do 10, ma włosy rosnące na ligule, która jest prawie przezroczystą błoną widoczną tam, gdzie liść wychodzi z dolnej pochewki.

Niektóre trawy mają inne cechy, które odróżniają blaszki liściowe od innych odmian traw. Ostrza liści trawy bermudzkiej wyłaniają się z pędu centralnego w odstępach 1/4 cala. Ostrza liści Zoysiagrass również wyłaniają się z centralnej łodygi, ale rosną pod prawie prostym kątem do łodygi. Tępe zielone liście św. Augustyna (Stenotaphrum secundatum), odporne w strefach USDA od 8 do 10, leżą prawie płasko na ziemi, gdy wychodzą z centralnej korony. Bluegrass Kentucky (Poa protensis), który rośnie w strefach USDA od 3 do 7, ma jasnozielony kolor, który odróżnia go od innych odmian traw.