Z czego wykonane są lodówki?

Większość urządzeń kuchennych, takich jak ekspres do kawy, zmywarka do naczyń i mikser, to udogodnienia, ale nie lodówka. To konieczność i tak długo, jak ludzie musieli przechowywać żywność. Od czasów starożytnych ludzie używali lodówek i zbiorników wyparnych do chłodzenia żywności i zanurzali żywność w strumieniach i potrawach studzienki, trzymano w piwnicach i stosowano takie techniki, jak solenie, marynowanie, palenie i suszenie w celu zachowania, zgodnie z do Magazyn historyczny.

Skrzynie z lodem stały się modne na początku 1800 roku i stały się coraz bardziej popularne w ciągu całego stulecia, ale aktywna kondensacja i parowanie par również zadebiutowało w połowie tego stulecia. Początkowo był używany głównie przez przemysł piwowarski i mięsny, ale w latach dwudziestych lodówki domowe stały się powszechne, a lodówki stały się prawie przestarzałe. Dzisiaj lodówka jest niezbędnym udogodnieniem w każdym gospodarstwie domowym i chociaż istnieje wiele marek, wszystkie działają na tej samej zasadzie i są zbudowane zasadniczo w ten sam sposób.

Nowoczesna lodówka, podobnie jak pojemnik na lód, jest w zasadzie szczelnym, izolowanym przedziałem, ale zamiast blok lodu, wykorzystuje krążenie lotnej cieczy, zwanej czynnikiem chłodniczym, aby utrzymać wnętrze fajne. Sprężarka pompuje czynnik chłodniczy przez szereg cewek, zwiększając ciśnienie i kondensując w cieczy. Mały otwór zwany zaworem rozprężnym łączy cewki skraplacza z innym zestawem cewek - cewkami wyparnymi - i kiedy ciecz rozpyla się przez ten zawór, odparowuje, co jest procesem endotermicznym, który pobiera ciepło z lodówki przedział.

Cewki skraplacza mogą znajdować się za komorą lodówki, pod nim lub na górze i często są umieszczane przed wentylatorem wyciągowym w celu rozproszenia ciepła wytwarzanego przez kondensację. Natomiast cewki wyparne znajdują się w komorze zamrażarki i mogą, ale nie muszą być ukryte przez panel, w zależności od modelu. Komory zamrażarki i lodówki są oddzielone, a wentylator wieje zimne powietrze przez kanał, który je łączy.

Oprócz półek, tac, szuflad, lampek i uchwytów pozostałe części lodówki są elektroniczne elementy sterujące, które monitorują warunki wewnętrzne i nakazują włączanie i wyłączanie sprężarki, aby zachować ustawienie wstępne temperatura. Elementy sterujące regulują również wentylator, który przenosi zimne powietrze z zamrażarki do lodówki. Ostatnim elementem lodówki jest uszczelka drzwi, która tworzy hermetyczne uszczelnienie, które zapobiega ucieczce zimnego powietrza.

Typowy korpus lodówki ma trzy warstwy. Rdzeń, który jest wykonany z blachy, jest umieszczony pomiędzy szafką wewnętrzną, która jest zwykle wykonana z polistyrenu i zewnętrznej powłoki, wykonanej ze stali nierdzewnej, plastiku lub czasem lakierowanej blachy metal. W tych warstwach znajduje się izolacja, której nie było w najwcześniejszych modelach, ale jest to standardowe wyposażenie we współczesnych.

Pierwszym materiałem izolacyjnym było włókno szklane, które zostało zastąpione pianką poliuretanową w latach 80., zgodnie z Magazyn o montażu. Pianka poliuretanowa jest gęstsza i bardziej stabilna strukturalnie niż włókno szklane, więc zmiana jest dozwolona producenci wprowadzą cieńszy materiał korpusu lodówki w bardziej elegancki i bardziej energooszczędny wzory. Izolacja jest najważniejszym wyznacznikiem tego, czy dany model otrzymuje ocenę Energy Star.

W procesie produkcji lodówki rdzeń, szafka wewnętrzna i skorupa zewnętrzna są formowane, formowane i łączone ze sobą, a pianka poliuretanowa jest wtryskiwana w przestrzeń między nimi. Oprócz stwardnienia w gęstą podbudowę zapewniającą stabilność, poliuretan jest doskonałym klejem, który łączy ze sobą warstwy.

Żadna dyskusja na temat lodówek nie byłaby kompletna bez wzmianki o czynnikach chłodniczych, lotnych cieczach przepływających przez cewki układu chłodniczego. Czynnik chłodniczy musi posiadać pewne właściwości fizyczne i termodynamiczne, aby był skuteczny. W czasach, gdy większość lodówek była wykorzystywana do celów komercyjnych, amoniak i dwutlenek węgla były chemikaliami z wyboru. W pierwszych dniach domowych lodówek stosowano szereg niebezpiecznych chemikaliów, w tym dwutlenek siarki, chlorek metylu i chlorek metylenu, przy czym ten ostatni jest szkodliwym związkiem chemicznym w farbie Ściągacze

DuPont opracował Freon, chlorofluorowęglowodór (CFC) w latach 30. XX wieku i wkrótce zastąpił inne czynniki chłodnicze, ponieważ jest chemicznie obojętny i ma doskonałą zdolność do przenoszenia ciepła. Freon uczynił lodówki bezpieczniejszymi, ale okazało się, że ma to poważną wadę, która doprowadziła do zakazania CFC. Ponieważ CFC są rozkładane tylko przez światło ultrafioletowe, migrują do górnej atmosfery, gdzie niszczą warstwę ozonową.

CFC zastąpiono wodorochlorofluorowęglowodorami (HCFC), które są chemicznie podobne, ale nie zawierają chloru, związku chemicznego powodującego uszkodzenie warstwy ozonowej. Okazało się również, że mają one wady polegające na tym, że wypełniają atmosferę fluorem, który jest a gaz cieplarniany, dlatego też zostały one zastąpione inną klasą fluorowęglowodorów zwaną hydrofluoroolefiną (HFO). HFO uwalniają również fluor do atmosfery, ale w mniejszym tempie, a poszukiwania czynnika chłodniczego mają jeszcze mniejszy wpływ na środowisko.

Cewki, które prowadzą czynnik chłodniczy ze sprężarki do zaworu rozprężnego do cewek wyparnych iz powrotem do sprężarki, są wykonane z miedzi. Ma jeden z najlepszych przewodności cieplnych dowolnego metalu i jest wystarczająco plastyczny, aby uformować się w rurkę. Zawór rozprężny jest zwykle wykonany z mosiądzu, a układ cewki jest często wspierany przez stalową kratkę. Kompresor jest metalową pompą, a wentylator wyciągowy ma metalowe wirniki i żebra wykonane z cienkiej blachy. Wszystkie złącza cewki są mosiężne.

Kiedy otwierasz drzwi lodówki, zwykle musisz lekko je pociągnąć, a to dlatego, że musisz zerwać szczelne uszczelnienie, które tworzy gumowa uszczelka między drzwiami a szafką wewnętrzną. Nowoczesne lodówki nie mają uchwytów blokujących, które mieli ich przodkowie, a uszczelka odpowiada za utrzymanie drzwi w pozycji zamkniętej. W tym celu gumę można zmieszać z metalem ferromagnetycznym, który mocno trzyma drzwi na stalowym pasku, który może być ukryty za plastikową wyściółką wewnętrzną.

Tace wewnątrz szafki są zwykle wykonane ze szkła i są osadzone na metalowych lub plastikowych podporach lub na grzbietach uformowanych w wewnętrznej podszewce. Szuflady są formowane z tworzywa sztucznego, a uchwyty mogą być metalowe lub, w tańszych modelach, z tworzywa sztucznego. Jeśli komora zamrażarki znajduje się w lodówce, zwykle ma cienkie metalowe drzwi, aby utrzymać zamrażarkę oddzielone od lodówki, a niedrogi wentylator z tworzywa sztucznego krąży w powietrzu między dwiema komorami.

Lodówki wyposażone w kostkarkę do lodu mają w zamrażarce plastikowe pudełko do przechowywania lodu, natomiast kostkarka do lodu ma żebra wykonane z cienkiej blachy. Modele z dozownikami wody wymagają rurek do przewodzenia wody, które są zwykle wykonane z polibutylenu lub, w starszych modelach, z miedzi.