Jakiego papieru ściernego należy użyć do uszczelniania płyt kartonowo-gipsowych

Termin „żwir” opisuje ścieralność papieru ściernego, a producenci papieru ściernego stosują system liczbowy do oznaczania względnej szorstkości papierów ściernych; mniejsze liczby są bardziej ścierne niż duże. Właściwy ziarnistość do wykańczania past pasty zależy od masy lub grubości produktu pasty oraz od kruchości powierzchni otaczających obszar naprawy. Producenci pasty uszczelniającej zazwyczaj określają odpowiednie ziarna papieru ściernego na opakowaniu produktu. Jeśli jednak producenci opisują ziarnistość w sposób niejasny, taki jak średni lub lekki, znajomość terminologii papieru ściernego pomaga wybrać odpowiedni produkt do projektu.

Standardowe naprawy pasty uszczelniającej wymagają zazwyczaj papieru ściernego o średniej ziarnistości. Średni poziom ziarna wynosi od około 80 do 120. Jednak lżejsze lub cięższe grysy mogą mieć zastosowanie w szczególnych okolicznościach spakowania. Cięższe grysy, reprezentowane przez liczby mniejsze niż 80, usuwają i usuwają mocno uszkodzoną farbę przed naprawą. Lżejsze grysy, reprezentowane przez liczby większe niż 120, zapewniają najwyższy stopień gładkości. Malowanie kryje wiele niespójności wizualnych. Jeśli planujesz pomalować swoją naprawę, prawdopodobnie nie musisz przekraczać papieru ściernego o ziarnistości 120.

Podczas gdy luźny kawałek papieru ściernego wystarcza na małe łaty, akcesoria do szlifowania skracają czas i wysiłek przy dużych projektach. Typowe akcesoria do projektów spakowania obejmują szlifierki ręczne i szlifierki blokowe. Częściowe arkusze papieru ściernego mocowane są do płaskich płyt podstawy szlifierki ręcznej i szlifierki blokowej, zwykle za pomocą mechanizmu zaciskowego. Zacisk płyty podstawy utrzymuje papier ścierny w stanie napiętym, gdy pracownicy używają uchwytów narzędzia, aby równomiernie narysować papier po wysuszonej paście do ubijania.

Specjaliści od płyt kartonowo-gipsowych używają techniki szlifowania na mokro, aby zmniejszyć narażenie na pył i bałagan podczas prac wykończeniowych. Podobnie jak mieszanka płyt kartonowo-gipsowych, pasta szpachlowa jest rozpuszczalna w wodzie i można stosować techniki szlifowania na mokro do standardowych napraw szpachlowania. Aby zwilżyć masę spoinową i szpachlę, wykańczarki płyt kartonowo-gipsowych zwilżyć gąbkę czystą wodą i delikatnie przetrzeć gąbkę wysuszonym związkiem lub szpachlą. Podobnie jak papier ścierny, wilgotna gąbka wygładza powierzchnię mieszanki. Podczas gdy odpady szlifowania na sucho stają się pyłem unoszącym się w powietrzu, odpady szlifowania na mokro stają się wilgotną pastą, która wchłania się w gąbkę. Chociaż prawie każda gąbka domowa nadaje się do szlifowania na mokro, wyspecjalizowane gąbki do płyt kartonowo-gipsowych są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały nierówne powierzchnie ścian.

Pasta do szpachlowania na sucho i masa do spoin płyt gipsowo-kartonowych wytwarza drażniący i potencjalnie szkodliwy pył. Aby uniknąć niebezpiecznego poziomu narażenia na pył, pracownicy powinni nosić ochronę skóry, oczu i dróg oddechowych podczas szlifowania na sucho. Ochrona skóry obejmuje rękawiczki i odzież z długimi rękawami. Aby w pełni chronić oczy, pracownicy powinni nosić okulary całkowicie przylegające do twarzy. Co najważniejsze, zatwierdzone respiratory zapobiegają wdychaniu potencjalnie szkodliwych cząstek pyłu.