Co to jest jedzenie moich hortensji?

Cenione za efektowne pokazy różowych, białych, niebieskich lub fioletowych kwiatów zebranych w duże skupiska na końcach gałęzi, hortensje (Hydrangea spp.) Zapewniają niezawodny kolor ogrodu od wczesnego do połowy lata. Duże, ciemnozielone liście zdobią zaokrąglone krzewy, które osiągają od 5 do 15 stóp wysokości u pięciu gatunków, z hortensją pnącą (hortensja anomala podgatunek petiolaris), odporny w Departamencie Rolnictwa USA strefy odporności roślin 4 do 7, osiągający nawet 80 stóp wysoki. Chociaż hortensje są zwykle łatwe w pielęgnacji i wolne od szkodników, żywi się nimi kilka szkodników bezkręgowych i kręgowców.

Dorosłe sierści różane i chrząszcze japońskie jedzą liście i kwiaty hortensji, a chrząszcze japońskie preferują hortensję dębową (Hydrangea quercifolia). Różyczki są czerwonawo-brązowymi chrząszczami o długości około 1/3 cala i żółtymi, grubymi włosami na osłonach skrzydeł. Chrząszcze japońskie to zielone, opalizujące chrząszcze o długości 3/8 cala z miedzianobrązowymi osłonami skrzydeł. Jak tylko się pojawią, zbierz ręcznie dorosłych obu rodzajów chrząszczy wczesnym latem i wrzuć je do pojemnika z wodą z mydłem, który je zabija. Usuń liście, którymi się żywili; w przeciwnym razie liście te przyciągną więcej chrząszczy. Hortensja dębowa jest wytrzymała w strefach USDA od 5 do 9.

Owady żywiące się żywicą, w tym zmatowiałe robaki i mszyce, powodują zniekształcony, zahamowany wzrost nowych roślin. Przebarwione owady roślin, przeważnie zielone do brązowych i długości 1/4 cala, wstrzykują ślinę podczas karmienia. Usuń ich miejsca zimowania, takie jak liście i chwasty, aby kontrolować wiosenną populację owadów. Mszyce są małymi, zwykle bezskrzydłymi, zielonymi, brązowymi, żółtymi lub czarnymi owadami o miękkich ciałach. Mszyce brzoskwini i melona atakują spód liści i delikatne łodygi. Uważnie monitoruj rośliny pod kątem mszyc, gdy na wiosnę będzie ciepło, i zmyj mszyce silnymi strumieniami wody, gdy tylko je zobaczysz. Zachęcaj naturalne drapieżniki mszyc, w tym larwy larw zielonych, biedronki i ich larwy oraz larwy muchy syrphid. Zniechęcaj mrówki, które rozprowadzają mszyce do niezainfekowanych roślin, gdzie karmią je słodkimi wydzielinami.

Jeśli zauważysz liście związane na pąkach kwiatowych hortensji, winowajcą jest brązowa, zielona gąsienica o długości 1/2 cala, zwana listkiem hortensji. Liściasta obudowa osłania gąsienicę, a liście brązowieją i giną. W przypadku lekkich infestacji rozerwij zawiązane liście oraz usuń i zniszcz gąsienice. Gdy infestacja jest ciężka, spryskaj hortensje świeżo przygotowanym roztworem Bacillus thuringiensis, który zawiera 1 łyżkę Bacillus thuringiensis na 1 galon wody, pokrywając obie strony hortensji pozostawia. Zastosuj mieszaninę jak najszybciej po wykluciu się gąsienic z jaj. Często potrząsaj opryskiwaczem podczas aplikacji, aby zachować mieszanie składników produktu. Spryskaj liście co pięć do siedmiu dni, gdy gąsienice są aktywne, i ponownie zastosuj spray po ulewnym deszczu.

Alabama Cooperative Extension System wymienia hortensję dębową jako szczególnie smaczną dla jeleni. Rutgers University uważa, że ​​pięć gatunków hortensji jest czasami poważnie uszkodzonych przez jelenie: hortensja wielkolistna (hortensja macrophylla), hortensja wspinaczkowa, hortensja dębowa, hortensja wiechowa (Hydrangea paniculata) i hortensja gładka (hortensja arborescens). Hortensja wielkolistna jest odporna w strefach USDA od 6 do 9, hortensja wiechowa w strefach od 3 do 8 i hortensja gładka do stref od 3 do 9. Ogrodzenia są najbardziej niezawodną ochroną przed jeleniem. Płoty z siatki muszą mieć co najmniej 8 stóp wysokości i być mocno zakotwiczone do podłoża. Króliki powodują umiarkowane i ciężkie uszkodzenia hortensji dębowej. Ogrodzenie to najskuteczniejsza kontrola królików. Użyj drutu drobiowego, który ma otwory o średnicy 1 cala, ma co najmniej 2 stopy wysokości i jest zakopany co najmniej 3 cale głębokości.