Co to jest laminat postformowany?

Postformowane blaty laminowane są ciągłe i nie mają linii, w których spotykają się dwa oddzielne kawałki laminatu.
Laminat powstaje, gdy warstwy papieru dekoracyjnego i rdzenia są wtopione w pojedynczy arkusz, nasycając papiery żywicami, a następnie prasując je w wysokiej temperaturze. Konwencjonalny laminat jest zwykle sztywnym, nieelastycznym arkuszem poziomym. Jednak innym rodzajem laminatu, zwanym postformingiem lub postformatem, jest gatunek laminatu, który jest nieco cieńszy i bardziej elastyczny niż konwencjonalny laminat poziomy.
Proces postformingowy
W procesie postformingu arkusz laminatu jest podgrzewany, aby zmiękczyć żywice w materiale, umożliwiając laminatowi większe zgięcie. Specyfikacja techniczna polega na połączeniu papierów dekoracyjnych nasyconych żywicą melaminową nasączone fenolem warstwy siarczanowe przy ciśnieniach powyżej 750 psi i temperaturach zbliżonych do 300 stopni Fahrenheit.
Używa
Najczęstszym zastosowaniem postformowanego laminatu jest owijanie krawędzi na prefabrykowane blaty laminowane. Jednak laminat postformingowy jest również stosowany komercyjnie do owijania stołów końcowych, kolumn, opakowań do gotówki i podstaw automatów do gier.
Blaty
W świecie blatów blaty postformowe są wstępnie produkowane z laminatem już związanym z podłożem z płyty wiórowej. Te blaty laminowane są dostępne jako sekcje wsuwane z laminowanym materiałem już związanym i ukształtowanym wokół krawędzi i odbicia wstecznego. Natomiast blaty wykonane z konwencjonalnych arkuszy laminatu mają arkusze ułożone płasko na podłożu, a następnie na krawędziach i backsplashu stosowane są oddzielne paski laminatu.
Historia laminatu
Westinghouse Corporation wynalazł laminat w 1909 roku do izolacji urządzeń elektrycznych. Dekoracyjne zastosowanie laminatu rozpoczęło się w latach dwudziestych XX wieku, kiedy dodano wierzchnią warstwę papieru dekoracyjnego. Proces postformingu laminatu został opracowany przez Franka Warda, inżyniera z Formica Corporation, który rozpoczął eksperymenty pod koniec lat 50. XX wieku, a jego kulminacja zakończyła się we wczesnych latach siedemdziesiątych.