Jaka jest różnica między dwupoziomowym a dwupiętrowym domem?

W powojennej Ameryce zmiany w sposobie korzystania z domu przez rodziny, a także migracja na przedmieścia, spowodowały ogromną popularność nowych rodzajów wystrój domu.

Konwencjonalny dwupiętrowy projekt domu składa się z planu piętra podzielonego na dwa odrębne poziomy, jeden bezpośrednio nad drugim. Pionowa separacja między dwoma poziomami wynosi pełnej wysokości. Jedną z zalet dwupiętrowego projektu jest to, że zmieści się on dwukrotnie więcej przestrzeni życiowej na tej samej powierzchni działki, co jednopiętrowy projekt - korzyść, która jest ważna na małych obszarach miejskich.

Ranczo to jednopiętrowy projekt, który w latach 50. był zdecydowanie najpopularniejszym rodzajem domu w Stanach Zjednoczonych. Cała jego przestrzeń życiowa jest na pojedynczy poziom, i ma tę zaletę, że nie ma schodów ani niewygodnego pionowego oddzielania różnych części planu piętra domu. Ma jednak tę wadę, że stawia zarówno publiczne, jak i prywatne przestrzenie mieszkalne na tym samym poziomie i zajmuje znacznie więcej miejsca niż dwupiętrowy dom o tej samej powierzchni mieszkalnej.

Dwupoziomowy projekt domu obejmuje zarówno projekt dwupiętrowy, jak i dom ranczo. W typowym dwupoziomowym projekcie konwencjonalnym sekcja dwupiętrowa domu jest podłączony do sekcja jednopiętrowa, gdzie sekcja jednopiętrowa spotyka się z sekcją dwupiętrową na poziomie w połowie drogi między dwoma piętrami. Odległość pionowa między dowolnymi dwoma sąsiadującymi poziomami domu to zatem pół schodów, a nie pełny lot.

Podział poziomu jest czasem nazywany konstrukcja trójpoziomowa ponieważ dzieli plan piętra domu na trzy odrębne poziomy. Częstym sposobem podziału korzystania z trzech poziomów jest użycie górnego poziomu jako prywatnej przestrzeni do spania, środkowego poziomu jako publiczna przestrzeń życiowa obejmująca kuchnię i salon, a niższy poziom jako nieformalna rodzina rekreacyjna i użytkowa przestrzeń. W ten sposób przestrzeń publiczna i prywatna są oddzielone bardziej niż w domu w stylu ranczo, ale przy niższym koszcie pod względem wygody w porównaniu do dwupiętrowego projektu.

Projekt dwupoziomowy był szczytem popularności w podmiejskich Stanach Zjednoczonych w latach 50. i 70. XX wieku.