Jaki jest cykl życia żeliwnych rur kanalizacyjnych?

Żeliwo było jednym z tradycyjnych odpadów ściekowych stosowanych od dziesięcioleci w budynkach i pod całymi miastami. Przez lata producenci i ekolodzy na całym świecie badali skutki stosowania różnych materiałów rurociągowych, takich jak PCW, żeliwo sferoidalne (giętkie) i glina w porównaniu z żeliwem. Odkryj, w jaki sposób żeliwo przechodzi od produkcji do utylizacji przez długi cykl życia.

Amerykanie z Ameryki Północnej stosowali rury żeliwne do zaopatrzenia w wodę od początku XIX wieku. Później zaczęli wykorzystywać solidny metal do rozpraszania odpadów. Niektóre części świata, takie jak Francja, zaczęły używać surowo uformowanych żeliwnych rur już w 1600 roku. Aby powstrzymać rozprzestrzenianie się chorób wśród ludzkich odpadów, niektóre kraje wykorzystały jedną formę ścieków transportowiec lub inny sprzed 5500 lat, mówi historyk z Arizona Water Stowarzyszenie.

Te trwałe rury zaczynają się jako produkt w większości poddany recyklingowi. Chociaż stosowanie złomu pochodzącego z recyklingu jest metodą przyjazną dla środowiska, to sposób, w jaki żeliwne - metalowy kompozyt - jest zgodnie z „Green Building Products” Alexa Wilsona i Marka jest mniej przyjazny dla środowiska niż plastikowa rura w cyklu życia Piepkorn. Autorzy twierdzą, że żeliwo zawiera duże ilości złomu, który topi się z koksem, znaną toksyną i czynnikiem rakotwórczym, tworząc sztywne rury.

Chociaż PCW i glina stały się materiałem do wyboru kilka dekad temu, ze względu na długą żywotność odlewu żelazo, niektóre domy i budynki z XX wieku, a nawet wcześniej, wciąż są wyposażone w tego rodzaju kanalizację linia. Dobrej jakości, grube rury żeliwne, zainstalowane w idyllicznych warunkach, mogą trwać od 75 do 100 lat i dłużej. Producenci produkują teraz rury i kształtki z żeliwa sferoidalnego, ale w przeciwieństwie do żeliwa Instalacja z przeszłości, nowy system usuwania odpadów metalowych jest tak szybki i łatwy w montażu jak PCV rury kanalizacyjne.

W miarę możliwości inżynierowie zaangażowani w renowację zabytkowych budynków często ponownie wykorzystują starą żeliwną rurę kanalizacyjną. Jednak nawet odpady z drenażu tak trwałe, jak żelazo przestają wystarczająco funkcjonować z czasem. Od detergentów powodujących rdzę po odpady ludzkie, korozja osadza się na metalu, dopóki grubość rury nie zwęzi się, tak że nie będzie już pasować do określonych wymiarów wymaganych do odprowadzania ścieków. Gdy żeliwna rura gruntowa dobiegnie końca, należy ją zutylizować zgodnie z przepisami dotyczącymi recyklingu obowiązującymi w danym regionie. Ponieważ rura styka się z odpadami ludzkimi, prawdopodobne jest, że zastosowanie będą miały pewne wymagania dotyczące recyklingu.