Białe ćmy w mojej trawie

Małe białe ćmy, często nazywane ćmami trawiastymi, są powszechnym widokiem na trawnikach i trawach w całej Ameryce Północnej. Same ćmy nie wyrządzają dużych szkód trawie i innym roślinom, ale robią to ich larwy. W postaci larw te ćmy są małymi robakami lub gąsienicami, które łącznie nazywane są dżdżownicami sodowymi. Te webworms są powszechnym szkodnikiem w ogrodach domowych, szczególnie gdy trawniki są obciążone gorącem i suszą.

Dżdżownica tropikalna (Herpetogramma phaeopteralis) jest jednym z kilku gatunków moli trawiastych występujących w cieplejszych rejonach Stanów Zjednoczonych. Owad ten utrzymuje silną obecność w wilgotnym, półtropikalnym klimacie, takim jak Floryda i sąsiednie stany. Inne dżdżownice sodowe obejmują larwy ćmy lucerny (Nomophila noctuella) i ćmy zachodniej (Tehama bonifatella). Te gatunki dżdżownic sodowych są często skupione ze względu na podobieństwo ich cykli życiowych i wpływ na życie roślin.

Dorosła ćma robaków internetowych jest często niewielka, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 1 do 2 cali. Składają dziesiątki jaj na przypominających ostrza powierzchniach trawników raz lub więcej razy w roku. Pozwala to na jednoczesne istnienie wielu generacji niektórych gatunków robaków internetowych. Gatunki, takie jak dżdżownica błękitnopłetwa (Parapediasia teterrella), wytwarzają dwa pokolenia rocznie, podczas gdy inne mogą wytwarzać tylko jedno pokolenie. Robaki larwalne wyłaniają się z jaj w ciągu jednego do dwóch tygodni po ich złożeniu. Larwy żywią się liśćmi trawiastego żywiciela przez kilka tygodni, zanim dojrzeją w dorosłe ćmy.

Uszkodzenia powodowane przez robaki internetowe mogą wydawać się pojawiać się nagle, bez wcześniejszego ostrzeżenia o infekcji. Silnie porażona trawa często brązowieje i szybko gnije. Uszkodzenie to często towarzyszy uszkodzeniu w wyniku stresu środowiskowego lub choroby. Podczas gdy dżdżownice atakują prawie każdy rodzaj pospolitej trawy, często stanowią poważniejsze zagrożenie dla rzadszych, lokalnych gatunków traw. Trawy dotknięte stresem związanym z suszą lub dużym natężeniem ruchu pieszego cierpią bardziej dotkliwie z powodu inwazji dżdżownic.

Dorosłe ćmy są najbardziej oczywistym znakiem infekcji robakami sodowymi, ale zwykle pojawiają się dopiero w połowie lub późnym latem. Ponieważ większość szkód wyrządzonych przez te owady ma miejsce wiosną i wczesnym latem, bardzo ważne jest jak najszybsze wykrycie infekcji. Większość dżdżownic sodowych wkopuje się w powierzchnię gleby, gdzie odpoczywają w ciągu dnia. Wychodzą w nocy, aby nakarmić, co sprawia, że ​​jeszcze trudniej jest je znaleźć i zidentyfikować jako przyczynę uszkodzenia lub martwej trawy. Wylewanie mieszanki wody i detergentu do mycia naczyń na potencjalnie zainfekowany obszar spowoduje, że larwy wyjdą z ukrytych tuneli.

Chociaż dżdżownice sodowe można leczyć chemicznie, skorygowanie leżących u ich podstaw problemów często powoduje, że chemikalia są niepotrzebne. Z wyjątkiem najcięższych przypadków obecność owadów powoduje problemy tylko wtedy, gdy trawa jest niezdrowa i zestresowana. Susza i ścisłe koszenie to główne powody, dla których widoczne są uszkodzenia robaków darniowych. Regularne podlewanie i wyższe koszenie, nigdy nie usuwając więcej niż jednej trzeciej źdźbła trawy na raz, zmniejsza stres darni. Pozwala to wyrosnąć trawie i pokonać problem. Pomaga także sadzenie odpornych gatunków traw. Trawy ciepłe w sezonie, które kwitną w upale, są bardziej odporne na uszkodzenia przez dżdżownice niż trawy chłodne.