Czy drzewo eukaliptusowe jest takie samo jak drzewo gumowe?

Każdy, kto odwiedził Kalifornię, prawdopodobnie je widział: drzewa eukaliptusowe, które zaludniają krajobraz od Big Sur po San Diego. Podczas gdy drzewa eukaliptusowe są rodzajem drzewa gumowego, nie wszystkie drzewa gumowe są drzewami eukaliptusowymi. Chociaż są pięknym i pachnącym gatunkiem drzewa, eukaliptus, znany również jako drzewo niebieskiej gumy, jest gatunkiem inwazyjnym i często ma niekorzystny wpływ na otaczające je środowisko.

Drzewo gumy to gatunek drzewa, który należy do rodziny Myrtle. Są 12 odrębnych gatunków drzew gumowych, a każde z nich nazywane jest „drzewem gumowym” z powodu gęstego soku, który wycieka z pnia, gdy doznają jakiegokolwiek uszkodzenia.

Drzewa gumy są rdzennymi mieszkańcami Australii, i istnieją w wielu miejscach w Stanach Zjednoczonych i gdzie indziej, ponieważ nasiona zostały przywiezione przez imigrantów w połowie XIX wieku. Australijczycy opuszczający Oceanię w poszukiwaniu lepszego życia w Nowym Świecie byli świadomi ważnej wartości, jaką ma ogólnie drewno i drewno. Od budowy, przez obsługę pieców, po utrzymywanie pociągów w ruchu, drewno miało kluczowe znaczenie dla wszystkich aspektów przetrwania. To było stulecie mocy drewna.

Z tych powodów wielu Australijczyków podróżowało do Kalifornii z nasionami drzew eukaliptusowych. Z tego samego powodu znaczna część Kalifornii to niskie, bagniste i krzaczaste zarośla. Osadnicy, którzy przybyli ze Wschodu, byli przyzwyczajeni do środowiska zapewnianego przez gęste, gęsto zalesione obszary i chcieli stworzyć podobny klimat w Kalifornii. W ten sposób rozpoczęło się tworzenie lasów w okolicy, w szczególności drzew eukaliptusowych na terenie kampusu Berkeley, które zostały zaprojektowane jako wiatrochron dla sportowców.

Jest niebieskie drzewo gumowe, który jest najczęściej określany jako drzewo eukaliptusowe. Te drzewa są najczęściej sadzone ze wszystkich drzew gumowych na całym świecie. Jest tak popularny w regionie Oceanii, że eukaliptus jest w rzeczywistości państwowym kwiatem Tasmanii.

ten drzewo gumowe o zapachu cytryny to kolejna odmiana. Znany jest z wydzielania silnego cytrynowego zapachu, który z powodzeniem może być stosowany jako środek odstraszający owady. Pochodzi z północno-wschodniej Australii. ten drzewo gumy manny to gatunek, który można natychmiast rozpoznać po jego korze, która spływa pasami. Te drzewa mogą dorastać do 100 stóp wysokości i są jednym z niewielu gatunków drzew gumowych, które rzeczywiście tolerują chłodniejszy klimat.

ten tęczowe drzewo gumowe jest wyjątkowy zarówno pod względem wyglądu, jak i pochodzenia. Jeden z niewielu gatunków występujących na ziemiach poniżej równika, tęczowe drzewo gumowe pochodzi z Filipin i Papui Nowej Gwinei. Tęczowe drzewo gumowe bierze swoją nazwę od kory, której kolory różnią się odcieniem od zielonego do czerwonego.

ten czerwone kwitnące drzewo gumowe pochodzi z Australii i ma niezwykły czerwony kwiat z pręcikami, ale bez płatków. Jest to bardzo popularne drzewo gumowe do stosowania w kształtowaniu krajobrazu i dekoracji, ponieważ konary są dość nisko nad ziemią, a czerwone kwiaty mają tak uderzający kolor. Ta odmiana eukaliptusa znana jest jako bloodwood.

Większość ludzi widziała gałęzie eukaliptusa z Srebrne drzewo gumy dolarowej do sprzedaży w kwiaciarniach i na targowiskach. Pochodzą z południowo-wschodniej Australii, a ich gałęzie są wyjątkowo pachnące i orzeźwiające. Drzewo rośnie bardzo szybko i może przetrwać również w chłodniejszych miejscach.

ten bazgroły guma bierze swoją nazwę od gryzmo wyglądających oznaczeń pozostawionych na zewnętrznej stronie pnia przez gryzmoły larwy ćmy gumowej, które zagrzebują się w korze. Ćma może infekować i atakować wiele innych gatunków drzew gumowych, chociaż jej działanie ogranicza się w dużej mierze do dekoracji zewnętrznej części pnia.

Podczas gdy niektórzy ludzie kochają drzewa eukaliptusowe ze względu na ich pachnące gałęzie i piękną korę, wielu innych nienawidzi niebieskiego drzewa gumowego. Niebieskie drzewo gumy znane jest jako roślina inwazyjna, szczególnie w Kalifornii. Jest inwazyjny, ponieważ uciekł z uprawy i zdziczał. To pozwoliło mu przenieść się na terytorium, które zwykle cieszyły się innymi rodzimymi roślinami, a wysoki wzrost niebieskiej gumy stwarza sytuację, w której faktycznie zaciemnia inne gatunki roślin.

Dodatkowymi problemami związanymi z eukaliptusem lub niebieską gumą jest to, że konary łatwo się łamią i mogą być niebezpieczne dla chodzących pod nimi ludzi. Często rosną też zbyt duże dla ich partii i muszą być przycinane, co jest kosztowne i kłopotliwe. Wreszcie olejki w niebieskiej gumie są bardzo ostre i są uważane za zagrożenie pożarowe. Może to być wyjątkowo trudne w miejscach takich jak południowa Kalifornia, gdzie są one narażone na wysokie ryzyko pożarów lasów i niekontrolowanego spalania, które prowadzi do pożarów.

Ponieważ eukaliptus z niebieskiej gumy ma tendencję do wzrostu w gronach, ryzyko pożaru jest bardzo wysokie. Jeśli jedno drzewo się zapali, ogień szybko się rozprzestrzenia i może być katastrofalny. Z tego powodu rozprzestrzenianie się wzrostu eukaliptusa jest problematyczne w suchych regionach, takich jak południowa Kalifornia. Jest to również problem w częściach północnej Kalifornii, gdzie śmiertelne i niszczące pożary są powszechne.

Oprócz wykorzystania pachnących kwiatów, zapewnianego cienia i naturalnego piękna, drzewa gumowe mają wiele innych niezwykłych cech, które czynią je wyjątkowymi. Dla jednej rzeczy, żadne kwiaty na drzewie gumowym nie mają płatków. Tam, gdzie inne kwiaty mają płatki, kwiaty gumy mają tysiące różnych pręcików, co pozwala drzewo do samozapylenia w razie potrzeby, co często wynika z tego, że ma bardzo niewiele naturalnych zapylacze.

Drzewa dziąseł w ogóle, a drzewa eukaliptusowe w szczególności mają niezwykłe, kwadratowe łodygi i unikalny wzór wzrostu, który sprawia, że ​​są bardzo atrakcyjne wizualnie. Liście rosną w parach i wyglądają prawie na piękną symetrię. To sprawia, że ​​są bardzo popularne w aranżacjach kwiatowych i jako element dekoracji stołowej.

Eukaliptus rośnie niezwykle szybko. Większość odmian eukaliptusa osiąga pełną dojrzałość dopiero po 10 latach od posadzenia, co jest bardzo niezwykłe w przypadku drzew liściastych. Drewno eukaliptusowe jest szeroko stosowane w przemyśle podłogowym, a szybki wzrost drzew zapewnia, że ​​są one a zrównoważony wybór zarówno pod względem wartości drewna, jak i faktu, że wykorzystanie drzew eukaliptusowych ma mniejszy wpływ na środowisko.

Gałęzie i liście eukaliptusa zawierają olejek znany jako cineol. Cineole to klarowny, organiczny płynny związek o silnym zapachu, który jest tym, co czujesz, gdy coś wąchasz zwany „eukaliptusem”. Ten składnik, który występuje w dużych ilościach w drzewach eukaliptusowych, chroni je przed drapieżniki. Bardzo niewiele gatunków może spożywać cineole. W dużych dawkach jest toksyczny dla ludzi. Jednak cineole ma właściwości antybakteryjne, dezynfekujące i inne zastosowania sterylizacji, co czyni go naturalnym wyborem dla uzdrowicieli.

W regionach o wysokim ryzyku malarii często sadzi się drzewa eukaliptusowe. Ponieważ malaria jest przenoszona przez komary, ogólnie mówiąc, mokry obszar byłby śmiertelny. Komary uwielbiają stojącą wodę, więc obszary o dużej populacji komarów narażają ludzi na straszne ryzyko. Sadzenie drzew eukaliptusowych pomaga odstraszyć komary ze względu na cineole, co czyni go cennym zasobem.