Czym są jałowce kochające cień?

Jałowce (Juniperus spp.) występują we wszystkich kształtach i rozmiarach, od nisko rosnących roślin okrywowych po wysokie, strzeliste drzewa. Mają wiecznie zielone liście i wymagają jedynie minimalnej konserwacji. Dostępnych jest ponad 50 gatunków jałowca, ale większość z nich wymaga pełnego światła słonecznego przez cały dzień i nie nadają się do zacienionych miejsc. Wybór jałowca, który toleruje pewien cień, pozwala cieszyć się tymi roślinami, nawet jeśli nie masz idealnych warunków.

Jałowce nie rozwijają się w pełnym cieniu, ale wiele odmian może przetrwać w półcieniu z różnym powodzeniem. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny będą potrzebowały co najmniej pełnego porannego światła słonecznego z jedynie jasnym lub nakrapianym popołudniowym cieniem. Jałowce lepiej rosną na lekko suchej glebie. Obszary, które powoli wysychają z powodu połączenia struktury gleby i zacienionych warunków, nie będą wspierać zdrowego jałowca, ale jałowce mogą pozostać zdrowe w cieniu, jeśli gleba nie jest zbyt mokra. Rzadkie podlewanie tylko wtedy, gdy gleba całkowicie wyschnie, to wszystko, co zwykle jest konieczne, aby jałowiec był zdrowy.

Nadmiernie zacienione obszary powodują bardziej otwarty pokrój wzrostu zamiast pełnej, bujnej rośliny. Liście mogą nie uzyskać pełnego koloru bez całodniowej ekspozycji na słońce. Odmiany okrywowe, takie jak jałowiec Parsona (Juniperus davurica „Parsonii”), odporne na strefy USDA od 4 do 11, mogą przetrwa w cieniu, ale rozwinie bardziej otwarty zwyczaj wzrostu i nie zapewni tak gęstej osłony, jak w pełnym słońce. Zacienione warunki – a także zbyt blisko siebie sadzenie jałowca, co ogranicza cyrkulację powietrza – może powodować nasilenie chorób i problemów z owadami.

Generalnie odmiany jałowca okrywowego są bardziej tolerancyjne na cień niż formy drzewiaste. Ohio State University Extension zaleca niebieski jałowiec pacyficzny (Juniperus consultta „Blue Pacific”), odporny w strefach USDA od 6 do 9, jako odmianę najbardziej odporną na cień. Ta niebiesko zabarwiona roślina rozwija wyjątkowo gęste liście, dzięki czemu może wytrzymać naturalne przerzedzenie, które występuje w półcieniu. Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), który rośnie w strefach USDA od 3 do 10, toleruje również półcień, choć jego pierzaste igły nie będą tak bujne ani pełne, a roślina będzie rosła bardziej powoli.

Wyższe formy drzew i krzewów są bardziej zależne od pełnego światła słonecznego, aby wytwarzać mocne pnie i gałęzie, ale kilka odmian może tolerować półcień. Spartański jałowiec chiński (Juniperus chinensis „Spartan”), odporny w strefach USDA od 5 do 10, wytwarza gęsty stożkowy kształt do 8 stóp wzrostu w pełnym słońcu, ale nadal jest zdrowy i atrakcyjny dzięki bardziej otwartej, krótszej formie w częściowo zacienionym miejscu. Jeśli wolisz jeszcze wyższe drzewo, które może przetrwać cały dzień w pstrokatym cieniu, cedr czerwony (Juniperus virginiana) jest odpowiednim wyborem. Rośnie w strefach USDA od 3 do 9 i może osiągnąć wysokość 60 stóp, chociaż rzadko rośnie tak wysoko w zacienionych miejscach. Redcedar sprawdza się szczególnie dobrze jako roślina osłonowa lub żywopłotowa ze względu na gęste dolne liście.