Co słychać w filmowych złoczyńcach mieszkających w niesamowitych domach?

W nowej książce Legowisko: radykalne domy i kryjówki filmowych złoczyńców, architekt Chad Oppenheim chce wiedzieć: Dlaczego źli ludzie mieszkają w dobrych domach? To jedno z tych pytań „wow”, których większość ludzi nigdy tak naprawdę nie rozważała, ale kiedy już tam jest, nie możesz powstrzymać się od myślenia: „Tak, dlaczego robić oni?"

Potężna czarno-biała księga (która wprawdzie jest wyjątkowo godna uwagi) prezentuje architektoniczne renderingi 15 klasycznych legowisk filmowych (od Szpieg, który mnie kochał, Zabójcza broń 2, oraz Dr Strangelove, żeby wymienić tylko kilka), wraz z fotosami i komentarzami architektów. Pomiędzy kryjówkami znajdziesz także eseje i wywiady od szerokiego grona wtajemniczonych (reżyser Michael Mann; Ralph Eggleston, dyrektor artystyczny on Iniemamocni; Rogerze Christianie, Gwiezdne Wojny dekorator). Usiedliśmy z Oppenheimem, aby porozmawiać o książce i roli architektury w wielu świetnych filmach.

Leonora Epstein, Hunker: Co zainspirowało cię jako architekta do zbadania domów złoczyńców filmowych? Dlaczego nie bohaterowie lub inne postacie?

Chad Oppenheim: Książka zaczęła się wiele lat temu. Dorastałem w New Jersey, w mieście, w którym jest wielu facetów z mafii, wierzcie lub nie. I zawsze mieszkali w naprawdę fajnych domach. Niemniej jednak, kiedy byłam bardzo młoda, mój ojciec podłączył mnie do Człowiek ze złotym pistoletem, i to po prostu mnie rozwaliło. Po raz pierwszy zobaczyłem film o Jamesie Bondzie i to był niesamowity moment, w którym zobaczyłem kryjówkę tego złego złoczyńcy, która znajdowała się na skalistym klifie wyspy w Tajlandii. A jego legowisko zostało wbudowane w zbocze wzgórza i to naprawdę pobudziło mnie do zostania architektem, ponieważ pomyślałem: „Wow, to jest naprawdę fajne”.

LE: Więc podczas kompilowania tej książki, jakie detale wewnętrzne lub architektoniczne znalazłeś, że złoczyńcy filmowi mają najwięcej wspólnego w swoich legowiskach?

CO: Myślę, że to, co naprawdę mnie podekscytowało i myślę, że to bardzo współgra z naszą pracą jako architektów, to bardzo dramatyczny związek z naturą. Jeśli spojrzysz na Człowiek ze złotym pistoletem, [reżyser] w dziwny sposób wstawiał tę architekturę w ten bardzo piękny pejzaż. Bo to zawsze kryjówka, prawda? Więc to nie może być tak widoczne. Jeśli myślisz o Domu Elroda w Diamenty są wieczne, sposób, w jaki ten budynek faktycznie przynosi kamienie z miejsca, jest bardzo potężny. Lautner właściwie zaprojektował ten dom. Więc jest to bardzo powiązane pojęcie budowania w naturze i często w delikatny sposób. Jeśli spojrzysz na Była maszyna, antagonista miliardera ma dom, który jest bardzo delikatny w tym, co ma być pustkowiem Alaski.

LE: Czy możemy porozmawiać trochę o wnętrzach? Szczególnie interesują mnie niektóre sprzeczności, takie jak in Szpieg, który mnie kochał, mieszka w tej wysoce zmechanizowanej łodzi podwodnej, ale jest też sytuacja w stylu staroświeckiej jadalni.

CO: Tak. Myślę, że najlepiej [powiedział] jeden z panelistów [mieliśmy dyskusję na temat książki, który powiedział]: „Na zewnątrz jest tego rodzaju zmechanizowana ośmiornica, a wnętrze jest jak opactwo Downton”.

LE: Tak!

CO: To trochę interesujące, prawda? Ponieważ [w wielu filmach], nawet w Człowiek ze złotym pistoletem, dzieje się dużo domu. Jest dużo architektury, która jest zaawansowana technologicznie lub podobna do bunkra, ale jest też ten rodzaj domowości. W tym wypadku, Szpieg, który mnie kochał, to prawie gotycki lub barokowy poziom komfortu... Myślę, że pokazuje też trochę bogactwa i trochę mocy... [Z Atlantis] mam na myśli, to naprawdę niesamowite stwierdzenie. To jak: „Tak, ta rzecz ma kominek, ale jestem w łodzi podwodnej”.

LE: To tak, że złoczyńcy są nigdy słaby.

CO: Dokładnie. To wszystko jest bardzo aspiracyjne. To jak: „Wow, spójrz na to, jak żyją ci faceci”. [A jednak] bohater, James Bond, jest prawie bezdomny, prawda? Ma Skyfall [Lodge], który pojawia się w filmie numer 18 czy coś takiego, że to dom jego rodziny. Ale w rzeczywistości facet jest bezdomny. Myślę, że widzisz to bardzo mocno w Gwiezdne Wojny. Darth Vader ma najlepszą broń, najlepszą maszynerię do zabijania i niszczenia planet. Gwiazda Śmierci... maszyny i stacje złego cesarza i wszystko inne jest fenomenalne. Ale to prawie jak ten scenariusz w stylu Dawida i Goliata. Luke Skywalker pochodzi z farmy. A Sokoła Millenium to kupa śmieci, która ledwo mogła się włączyć, gdy była potrzebna. Ale daje to napięcie, które moim zdaniem tworzy ciekawą historię.

LE: Całkowicie. Myślę, że prawdopodobnie jest też coś, co sprawia, że ​​widzowie czują się bardziej utożsamiani z bohaterami niż złoczyńcami i że działa tu coś w rodzaju amerykańskiego kompleksu bogactwa.

CO: O tak. Z pewnością. Co ciekawe, wielu złoczyńców to często bardziej złożone postacie. Wierzą, że to, co robią, jest prawidłowe. Wypili własny Kool-Aid. Często architektura i to, co robią, jest w ich mniemaniu utopijne.

LE: Jasne, mam na myśli, że można przyjrzeć się wielu przerażającym architektom na świecie, które zostały zbudowane z cytowanych i niecytowanych utopijnych ideałów.

CO: Wraca do dużej części architektury Trzeciej Rzeszy, tej architektury propagandy. W książce jest [część] o scenografach dla Gwiezdne Wojny i były bardzo inspirowane architekturą Trzeciej Rzeszy. To było bardzo mocne i dramatyczne. I widać to nawet w ostatnim Gwiezdne Wojny rata, gdzie są te wielkie banery i flagi.

LE: Myślę, że jest to również bardzo interesujące, kontynuując ten wątek o przeciwstawieniu i sprzeczności, co Joseph Rosa pisze w eseju otwierającym twoją książkę — o pierwotnym zamiarze modernistycznych domów, aby zachęcić do łatwiejszego życia, zapraszając naturę, próbując uformować ten nowy typ amerykańskiego idealizmu w obrębie Dom... i to jest tak sprzeczne w kontekście tych filmów, w których modernistyczne domy stają się tłem dla nikczemności.

CO: Ale ci złoczyńcy zawsze chcą lepszego stylu życia. Spójrz na antagonistę w Była maszyna: Wierzy, że bawi się w Boga. Chce stworzyć nową przyszłość, nową czującą istotę, która będzie lepsza niż ludzkość. Więc myślę, że to idzie w parze z koncepcją tworzenia lepszych miejsc, tworzenia lepszych sposobów życia.

LE: To znaczy, to naprawdę dobry punkt. I to trochę skłania mnie do myślenia, czy uważasz, że powodem, dla którego modernistyczne domy nigdy nie skoczyły? aby stać się amerykańską normą, jest to, że w społeczeństwie nie ma wystarczająco dużo złoczyńców, aby w nich żyć domy?

CO: No nie wiem, czy tak jest... ale myślę, że większość ludzi czuje się komfortowo z tradycyjnymi i konserwatywnymi myślami i konserwatywnym sposobem życia. Myślę, że widzisz nowoczesną architekturę w ciekawych miejscach, powiedzmy w Ameryce Południowej i innych miejscach, gdzie w zasadzie zaczynali od nowa, zaczynali od nowa. Myślę więc, że to naprawdę ma wiele wspólnego z ideą komfortu, tradycji i niewielu ludzi chce na tym kołysać… To znaczy, patrząc na Kapitol w Waszyngtonie, to wszystko kopie Grecji, wizje Rzymu i tym podobne.

LE: Ostatnie pytanie: Architektonicznie rzecz biorąc, jak wykonalne byłoby zbudowanie złej siedziby wewnątrz wulkanu?

CO: Tak, zdecydowanie jest kilka naprawdę skomplikowanych wyzwań, aby sobie z tym poradzić. Mam nadzieję, że ten wulkan jest uśpiony, chociaż w Iniemamocni, byli w stanie kontrolować aktywny wulkan, o czym myślałem, Iniemamocni w pewnym sensie łączy to wszystko razem, prawie największe hity tych filmów szpiegowskich i gatunków superbohaterów. I potrafili tworzyć w harmonii z mocą wulkanu, prawda? Najwyższa moc ziemi: byli w stanie ją okiełznać.