Poznaj czarną krawcową, która pomogła wynaleźć deskę do prasowania, której używamy dzisiaj

Prasowanie może nadal być obowiązkiem, którego niektórzy ludzie unikają, ale mamy jedną osobę, której możemy podziękować za ułatwienie zadania niż kiedyś: Sarah Boone. Ten przedsiębiorczy wynalazca został pierwszą czarnoskórą kobietą z Connecticut, która otrzymała patent w USA za ogromne ulepszenia skromnej deski do prasowania.

Kim jest Sarah Boone?

Sarah Boone, z domu Marshall, urodziła się jako niewolnica w New Bern w Karolinie Północnej w 1832 r. Muzeum Przemysłu Nowej Wielkiej Brytanii. Wyszła za mąż za wyzwoleńca Jamesa Boone'a w 1847 r., Per ConnecticutHistory.org, a para przeniosła się na północ do New Haven w stanie Connecticut, gdzie została krawcową — a ostatecznie wynalazczynią.

Wzmocnij Afrykę donosi, że Boone był analfabetą, kiedy przeprowadziła się do New Haven, ale brała lekcje czytania i pisania. W końcu była w stanie przestudiować dokumenty techniczne, aby złożyć wniosek patentowy dotyczący ulepszonej deski do prasowania.

26 kwietnia 1892 Boone otrzymał Patent USA nr 473,653 za zmodernizowaną deskę do prasowania, która znacznie ułatwiła jej pracę jako krawcowej. Była pierwszą czarnoskórą kobietą w Connecticut, która otrzymała patent, i ogólnie czwartą czarną kobietą, która otrzymała taki patent w kraju. Poprzedzające ją, według ConnecticutHistory.org, były Judy W. Reed, który opatentował ugniatarkę do ciasta w 1884 roku; Sara E. Goode, który opatentował składane łóżko w szafce w 1885 roku; i Miriam E. Benjamin, który opatentował krzesło sygnalizacyjne i gong w 1888 roku.

Historia deski do prasowania

Zagniecenia były zmorą istnienia odzieży od wieków. Uważa się, że niektóre z najwcześniejszych desek do prasowania pochodzą z IX wieku. Płytki z kości wielorybów zostały zakopane razem z bogatymi kobietami wikingów i prawdopodobnie służyły jako deski do prasowania. Muzeum Sztuki Waltersa, która posiada w swoich zbiorach jedną taką tablicę.

Jednak ogólnie prasowanie istnieje już znacznie dłużej. Ponad 1000 lat temu Chińczycy używali rozgrzanych metalowych narzędzi do usuwania zmarszczek z odzieży, według firmy zajmującej się zdrowiem i sprzętem AGD Philipsa.

W XIX wieku prasowanie było dość powszechne, a wielu wynalazców opatentowało nie tylko żelazka, ale także deski do prasowania, które pomagały w żmudnych pracach domowych. Jeden z najwcześniejsze patenty dotyczyły stołu do prasowania, który został przyznany Williamowi Vandenburgowi i Jamesowi Harveyowi 16 lutego 1858 roku.

Jak Sarah Boone ulepszyła deskę do prasowania?

„Mój wynalazek dotyczy ulepszenia desek do prasowania, którego celem jest wyprodukowanie taniego, prostego, wygodnego i wysoce skuteczne urządzenie, szczególnie przystosowane do prasowania rękawów i korpusów odzieży damskiej” – napisał Boone W jej zgłoszenie patentowe.

Ponieważ większość desek do prasowania była po prostu długimi, płaskimi drewnianymi panelami ustawionymi na dwóch krzesłach, według Amplify Africa, to prasowanie bardziej dopasowanych części odzieży, takich jak rękawy i gorsety przeznaczone do noszenia, stało się trudne gorsety. Deska do prasowania Boone'a była na tyle wąska, że ​​zmieściła się w nich i zakrzywiona, by pasowała do ich szwów.

„Moje udoskonalone urządzenie jest przystosowane nie tylko do zaprasowywania wewnętrznych i zewnętrznych szwów rękawów damskich pasów i męskich płaszczy, ale będzie szczególnie wygodny również w prasowaniu zakrzywionych szwów w pasie, gdziekolwiek występują” Boone stwierdził.

Ostatecznie projekt Boone'a wpłynął na kształt dzisiejszej deski do prasowania — takiej ze zwężającym się końcem, który został zaprojektowany do stosowania w nogawkach spodni lub rękawach koszuli - co czyni ją znaczącą postacią na osi czasu technologii domowej. Zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę całą historię deski do prasowania, która prowadziła do jej projektu, czy zadanie nie wydaje się o wiele łatwiejsze, niż nam się wydaje?