Ten projektant zamienił szare mieszkanie w Los Angeles w stylowy dom, w którym czuje się autentycznie

‌Kto:David Samuel Ko z Maison Ko
‌Gdzie:Studio City w Kalifornii
‌Styl:Kalifornijski minimalizm z kolorowymi akcentami

Kiedy David Samuel Ko, projektant wnętrz stojący za firmą projektową z Los Angeles, która oferuje pełen zakres usług Maison Ko, po raz pierwszy wprowadził się do swojego przestronnego dwupokojowego Studio City o powierzchni 1500 stóp kwadratowych, oparł się pokusie natychmiastowego zapełnienia go.

„Kiedy dorastałem, zacząłem przyjmować bardziej„ kolekcjonerskie ”podejście do pozyskiwania”, mówi. „Zdałem sobie sprawę, że niczego nie potrzebuję, dopóki to do mnie nie przemówi. Wolałbym zainwestować w coś, co ma znaczenie, co rezonuje ze mną, z czym czuję się związany”.

Ten wyważony etos zaowocował przestronną, nadającą się do zamieszkania przestrzenią, zakorzenioną w kalifornijskim minimalizmie i przerywaną bardzo osobistymi, niestandardowymi i zabytkowymi elementami, a także kolorowymi akcentami.

Wiele z nich jest inspirowanych jego pierwszą miłością, osobistą i zawodową — modą.

„Mój dom przypomina strój, który sam bym założył” — mówi Ko. „Nic mi się nie podoba bardziej niż para klasycznych butów Levi's i biała koszulka w połączeniu z modną kurtką i kolorowymi butami. Dokładnie taki jest mój dom”.

Dla Ko salon na otwartym planie jest sercem całej jego przestrzeni. „Mój salon to jedyna przestrzeń, która wydaje się teraz naprawdę„ zebrana ”, ponieważ naprawdę celowo wybrałem to, co się tutaj znalazło” — mówi.

Ta limitowana edycja jest najcenniejszym przedmiotem kolekcjonerskim Ko Denimowy fotel wypoczynkowy Soriana, kupiony w Cassina w Los Angeles.

„To jest po prostu takie ikoniczne” – mówi. „Żyję w dżinsach. Po prostu kocham dżins”.

Jest tylko 100 sztuk każdego fotela wypoczynkowego — który oprócz dżinsu występuje w kolorze czarnym i ecru. „Jest wykonany z [przyjaznych dla środowiska] materiałów. Nadzienie odbija się. Materiał nie zniszczy się i nie rozpłaszczy” – dodaje. „To kawałek, który zestarzeje się z czasem”.

Tuż nad fotelem Soriana wisi dzieło wykonane na zamówienie przez australijskiego artystę Toma O'Connora - przyjaciel. „Uwielbiam sztukę innych queerowych artystów, queerowych twórców” — mówi Ko. „Po prostu lubię dawać tym artystom głos w moim domu”.

Mieszany element, który obejmuje farbę, ołówek i kolagen, wprowadza kolorowe akcenty do bardziej neutralnych odcieni salonu. „Opowiada historię, za każdym razem, gdy na nią patrzę”.

Artysta z Los Angeles Tony'ego DeVoneya współpracował z Ko przy tych dwóch niestandardowych obrazach, które są wykonane tuszem akrylowym na płótnie.

„Kiedy się poruszyłem i pomyślałem, potrzebuję pięknego dyptyku nad tą ławką” — wyjaśnia Ko. On i DeVoney przelała się przez sklepy z tkaninami w centrum Los Angeles w poszukiwaniu dokładnie odpowiedniego odcienia szarości bielizna. „Potem powiedziałem:„ Oto kolory, które lubię, biegaj z nimi ”. "

Rezultatem jest odejście od typowego stylu DeVoneya i kawałek, który, jak mówi Ko, dobrze pasuje do O'Connor. „Grają ze sobą, nie grając ze sobą” – mówi.

Zabytkowa ławka pod dyptykiem zawiera wysoce zamierzoną kolekcję książek i innych skarbów. „Kiedy ktoś wchodzi do mojej przestrzeni, może spojrzeć na książki, przeczytać je i zrozumieć, kim jestem” — mówi Ko.

„Lampy są bardzo wytrzymałe” — mówi Ko. „Stajesz się naprawdę drogi lub naprawdę prosty”. Prawie się poddał, gdy znalazł tę różową Lampadę Cappello Oskar Piccolo. „Uwielbiam [plisowany] odcień i popowy kolor” — mówi. „Był czas, kiedy nienawidziłam różu, tysiącletniego różu. Ale teraz myślę, że jest kampowy i taki słodki”.

Najlepiej sprzedający się Klosz z papieru ryżowego HAY zakotwicza jadalnię, sąsiadującą z kuchnią.

Krzesła do jadalni, które pochodzą z lat 70., mają ramy z drewna tekowego z tapicerowanymi siedziskami i oparciami — które Ko planuje w przyszłości zaktualizować. „Widzę krzesła i życie, jakie będą miały” – mówi. „[To są elementy, które będą] ewoluować, z różnymi iteracjami w miarę upływu czasu”.

Druga sypialnia — którą Ko wykorzystuje jako biuro — ma podobną paletę kolorów, ale inną funkcję. „To nie jest [a] stała przestrzeń; ciągle ewoluuje” – mówi Ko. „Ta materialna ściana cały czas się zmienia. To jest to, co kocham w tej chwili”.

Prawdziwym kontrapunktem dla czystego kalifornijskiego minimalizmu w całej przestrzeni jest jednak ciemna, dramatyczna sypialnia Ko.

Ko wybrała to mieszkanie po części dlatego, że było pełne jasnego, naturalnego światła. Ale sypialnia to była inna historia. Nawet w oryginalnym stanie pokoju — pomalowanym na biało — było ciemno, mrocznie i bezbarwnie.

„Nie należę do ciemni” — mówi Ko. „Ale w tym celu musiałem to przyjąć”. Poszedł więc głęboko i ciemno z kolorem farby i zachował oszczędny wystrój.

„Sztuką w tym pokoju jest brak górnego oświetlenia” – mówi. „Całe oświetlenie w pokoju jest z wyboru”.

Kolor farby jest Kadzidełko autorstwa Benjamina Moore'a — bogaty czekoladowo-brązowy odcień z fioletowymi tonami.

Od celowego ciemnego czekoladowego koloru ścian sypialni po każdą małą winietę w całym tekście, Ko widzi historię tego, jak jego dom – i jego estetyka – połączyły się.

„Zdałem sobie sprawę, że niczego nie potrzebuję, dopóki to do mnie nie przemówi” — mówi Ko. „Wreszcie mam kolekcję przedmiotów, na które mogę spojrzeć i dokładnie pamiętać, gdzie i dlaczego to mam. Naprawdę nie ma w moim domu niczego, co nie byłoby częścią mnie”.