Biyofertilizatörlerin Avantaj ve Dezavantajları

Bir biyo-gübre sadece herhangi bir organik gübre veya gübre değildir. Canlı mikroorganizmalar açısından zengin bir taşıyıcı ortamdan oluşur. Tohum, toprak veya canlı bitkilere uygulandığında toprak besinlerini arttırır veya biyolojik olarak kullanılabilir hale getirir. Biyofertilizatörler farklı türde mantarlar, kök bakterileri veya diğer mikroorganizmaları içerir. Toprakta büyüdükçe konukçu bitkilerle karşılıklı yarar sağlayan veya simbiyotik bir ilişki oluştururlar. Biyofertilizatörlerin birçok avantajı ve birkaç dezavantajı vardır.

Biyofertilizatörler, bitkiler için mevcut olan azot ve fosforu diğer gübrelerden daha doğal olarak arttırır. Mevcut farklı çeşitler, yetiştiricilerin kullanılan mikroorganizmaları belirli bitkilerin ihtiyaçlarına göre uyarlamasına olanak tanır. Biyofertilizatörler, acemi küçük yetiştiriciler için bile kullanımı kolaydır. Biyofertilizatörler toprağı veya çevreyi kirletmezken, kimyasal gübreler genellikle toprakta çok fazla fosfat ve azot ile sonuçlanır. Fazlalık daha sonra akış yoluyla göllere ve akarsulara süzülür. Suların kalitesi düşer ve alglerin aşırı büyümesinden ve balıkların ölümünden muzdariptir.

Biyofertilizatörler, pahalı kimyasal gübre kaynaklarına bağımlılığı azaltır. "Fitoloji Dergisi" ne göre, kimyasal gübre talebi 2020 yılına kadar arzı 7 milyon tondan fazla aşacaktır. Kimyasal gübreler üretmek için fosil yakıt sıkıntısı, fiyatları küçük kullanıcıların erişemeyeceği kadar artırabilir. Biyofertilizatörler, üretilen petrokimya ürünlerine ucuz, kullanımı kolay bir alternatiftir.

Biofertilizerler toprağa normal doğurganlığı kazandırır ve biyolojik olarak canlı hale getirir. Organik madde miktarını arttırır ve toprak dokusunu ve yapısını iyileştirir. Geliştirilmiş toprak suyu eskisinden daha iyi tutar. Biyofertilizatörler toprağa, özellikle azot, proteinler ve vitaminler gibi değerli besinler ekler. Atmosferden azot ve topraktan fosfat alırlar ve bitkilerin kullanabileceği formlara dönüştürürler. Bazı türler doğal pestisitler de üretir.

Biyofertilizatörler toprağa ekledikleri azot ve fosfor nedeniyle verimi yüzde 30'a kadar arttırır. Toprak dokusundaki ve kalitesindeki iyileşme, kuraklık dönemlerinde bitkilerin daha iyi büyümesine yardımcı olur. Biyo-gübreler bitkilerin daha güçlü kök sistemleri geliştirmesine ve daha iyi büyümesine yardımcı olur. Biyofertilizatörler ayrıca mantar ve nematodlar gibi topraktaki zararlı organizmaların etkilerini azaltır. Bitkiler strese daha iyi direnir ve daha uzun yaşar.

Biyofertilizatörler, hayatta oldukları için uzun süreli depolama için özel bakım gerektirir. Son kullanma tarihinden önce kullanılmaları gerekir. Diğer mikroorganizmalar taşıyıcı ortamı kirletirse veya yetiştiriciler yanlış yükü kullanırlarsa, o kadar etkili değildirler. Toprak, biyo-gübre organizmalarının gelişmesi ve çalışması için yeterli besinleri içermelidir. Biyofertilizatörler diğer gübreleri tamamlar, ancak tamamen değiştiremezler. Toprak çok sıcak veya kuru ise, biyo-gübreler etkinliğini kaybeder. Aşırı asidik veya alkali topraklar da yararlı mikroorganizmaların başarılı büyümesini engeller; ayrıca, toprak doğal mikrobiyolojik düşmanlarından fazla içeriyorsa daha az etkilidirler. Belirli mikroorganizma suşlarının veya en iyi büyüyen ortamın kıtlığı, bazı biyo-gübrelerin varlığını azaltır.